جریان های افراطی
برقعی می‌گوید: رسول خدا (ص) و ائمه هدی (ع) فرموده‌اند: هر خبری از ما به شما رسید، باید آن را با قرآن بسنجید، اگر موافق قرآن نبود باطل است؛ حال اگر قرار باشد خود قرآن با اخبار فهمیده شود، پس چطور قرآن را دلیل صحت یا بطلان اخبار قرار دهند؟ در پاسخ باید گفت: قرآن بدون سنت، اعم از قطعی و غیرقطعی حجت نیست و حجیت قرآن بدون سنت، تفکیک آشکار بین ثقلین است.
جریان تشیع انگلیسی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند. به عبارت دیگر باید گفت که این افراد، بازیگران قدرت و سیاستهای دولت‌های غربی هستند و از طریق سرویس‌های جاسوسی غرب تغذیه می‌شوند که علیه دین اسلام، خصوصاً شیعه فعالیت کنند و چهره‌ای خشن و مخدوش را از شیعه و دین به دنیا معرفی کنند.
برقعی از بزرگان قرآنیون می‌گوید: «نباید با بهانه تأویل قرآن، آیات متشابه، عدم تفسیر به رأی و آیات متعارض در قرآن، مردم را از رجوع به قرآن بازداشت.» آیاتی که قرآن را "بیان للناس"، "هدی للناس" معرفی کرده، نشان از روشن بودن قرآن و بی‌نیازی آن به حدیث است. مشکل برقعی این است که فقط آیاتی که به نفع نظر اوست می‌آورد و آیاتی را که روشنی را در سینه اهل بیت (ع) دانسته لحاظ نمی‌کند.
فیلم "بانوی بهشت" به دنبال این است که با ژنتیکی دانستن خشونت و افراط گرایی در برادران اهل سنت، شیعیان را از نزدیک شدن به آنان دور کند و اساساً وحدت بین مسلمان را غیرممکن معرفی کند و از طرف دیگر به برادران اهل سنت القاء می‌کند که شما نمی‌توانید عاشق اهل‌بیت (ع) باشید، چون ریشه شما از طریق گذشتگان شما به تفکر داعشی می‌رسد.
انگلیس با سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" پس از فرقه‌سازی بر بستر اختلافات عقیدتی، با تضعیف تشیع در برابر سایر مذاهب اسلامی، با پرورش "روحانی لندنی" ادامه پیدا کرد و امروز با معرفی "مرجعیت انگلیسی" و جریان تشیع لندنی اهداف استعماری و استکباری خود را پیش می‌برند.
اسلام‌ستیزی از سیاستهای قطعی غرب، برای تقابل با اسلام ناب است. برای تحقق این سیاست، دشمنان سناریوهای مختلفی را طراحی کرده‌اند؛ ایجاد فرقه و حمایت از این فرقه‌ها کاری است که در راستای مقابله با گسترش شیعه انجام می‌دهند.
قرائنی مانند نزدیک بودن رحلت پیامبر (ص) و تأکید رسول خدا (ص) بر اولی به تصرف بودن خویش و تصدیق و بیعت جمعیت چند هزار نفری و تبریک گفتن عمر بر اینکه علی (ع) مولا و جانشین بعد از پیامبر (ص) است، همگی بیانگر این امر است که خطبه غدیر، دلالت بر امامت و خلافت بلافصل حضرت علی (ع) دارد.
کوهن رئیس جنبش تبلیغ اسرائیل، ضمن بازدید از مرکز تشیع لندنی، به یهودیان اطمینان داد که این حسینیه به هیچ وجه تهدیدی برای آنها نیست. وی به ۶۰۰۰ یهودی مخالف ساخت حسینیه گفت: این مکان متعلق به آیت الله خمینی نیست، متعلق به آیت الله شیرازی است؛ بنابراین ارتباطی با روز قدس ندارد. افرادی که با آنها دیدار کردیم بسیار مهربان و خون‌گرم بودند و از ما استقبال کردند.
استعمار در جهت تأمین منافع چپاول گرانه خود به دنبال حذف اسلام و در رأس آن شیعه است و با ایجاد جنگ نرم و به دنبال تغییر و تحریف شیعه از درون است. آنان در این راستا هر آداب و رسومی که چهره شیعه را کریه و ناخوشایند جلوه دهد گسترش می‌دهند و بر مسائل تفرقه افکنانه و اختلاف انگیز بین شیعه و سایر مذاهب اسلامی پافشاری می‌کنند.
فرقه قرآنیون جریانی است که قرآن را یگانه منبع تشریع دین می‌داند و مرجعیت سنّت را نسبت به معارف دینی، به کلی منکر است و قرآن را مبیّن و مفسر خویش می‌دانند؛ در نقد این اعتقاد می‌توان گفت: درست است که قرآن مبیّن و مفسّر خويش است، ولی در بسیاری از موارد و در توضیح احکام و داستان‌ها، رجوع به روایات لازم، بلکه واجب است.
حدیث، بعد از قرآن دومین منبع استنباط احکام نزد شیعه و اهل سنت بوده و بسیاری از احکام فقهی که توسط پیامبر اکرم (ص) تشریع شده، در قالب احادیث و روایات به ما رسیده است. اما عده‌ای فقط قرآن را تنها منبع و مصدر تشریع دین می‌دانند، مانند فرقه قرآنیون که فقط قرآن را حجت می‌دانند و سنت را انکار می‌کنند.
"قرآنیون" معتقدند قرآن تنها وحی الهی است و سنت، اجتهادات و برداشت‌های شخصی پیامبر (ص) است و لزومی به تبعیت و توجه به آن نیست. در حالی که خداوند پیامبر (ص) را اسوه می‌داند و در تبعیت، به جهت خاصی از سنت اشاره نشده که بیانگر آن است که همه رفتارهای پیامبر(ص) در همه ابعاد زندگی ایشان تبعیتش لازم است.
قرآنیون استدلال می‌کنند که چون خداوند محافظت از قرآن را ضمانت کرده و نگهداری حدیث را برعهده نگرفته، قرآن تنها منبع تشریع دین است و نمی‌توان احادیث را از مصادر تشریع دانست؛ اما روشن است که آنچه در قرآن آمده، در بسیاری از موارد کلیاتی است که نیازمند تفسیر است و بهترین مفسر قرآن احادیث نبوی و اهل بیت (ع) است.
یکی از مفاهیم مورد اعتقاد شیعه که "شریعت سنگلجی" آن را مردود و کفر می‌شمارد، واسطه قرار دادن اهل بیت (ع) و حاجت خواهی از آنان در زمینه دنیوی و اخروی است. درحالی که توسل، یکی از اعتقادات مهم مسلمانان است که ریشه در قرآن و روایات صحیح اهل‌بیت (ع) دارد.