مباحث کلامی
از آنجایی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خاتم پیامبران الهی است و به همراه این پیامبر معجزات فراوانی بوده، لذا از جمله آن معجزات، کتاب قرآن می باشد. این کتاب محتاج تفسیر و تبیّن است. لذا احادیث فراوانی را پیامبر اکرم در اثبات فضائل و حقانیت و کرامات اهل بیت و جانشینان خود ذیل آیات الهی برای اثبات آنها بیان فرمودند
پیامبر اسلام در برهه ای از زمان، آن هنگام که مسلمانان منسجم تر و قوی تر شده بودند. با اقدامی جالب و موثر بین مسلمین اتحاد و برادری را برقرار نمود و به صورت دو به دو تمام مسلمین را با عقد اخوت نسبت به یکدیگر برادر قرار داد و حتی خودش را هم از این موضوع استثناء قرار نداد و حضرت علی را برادر خود معرفی کرد
فضل بن روزبهان میگوید: حدیث سلسله الذهب، اسنادی است، که اگر بر دیوانه بخوانند شفا یابد و من حقیر بارها به تجربه دریافتم، هرگاه این حدیث را با این اسناد بر مریضی خواندم، خداوند او را شفا کرامت فرمود و اثر سلامت فی الحال در او ظاهر شد. یکی از پادشاهان خراسان وصیت کرد که این اسناد را با این حدیث بنویسند و با او در قبر نهند.
ابن صباغ مالکی از علمای اهل سنت در توصیف امام چهارم شیعیان حضرت زین العابدین (علیه السلام) مینویسد: «اما مناقب او زیادند و مزایایش مشهور، از جمله اینکه هر گاه برای نماز وضو می ساخت رنگش زرد میشد، به او گفته شد این چیست که هنگام وضو بر تو عارض میشود، میفرمود: نمیدانید میخواهم در پیشگاه چه کسی برخیزم».
خدا در قرآن مسلمانان را به متابعت از فرامین خود فرا میخواند و میفرماید که به ریسمان او چنگ زنیم و هرگز متفرق نشویم، تا دشمنان بین ما رخنه نکنند؛ چرا که دشمنان تمام سعی خود را در ایجاد تفرقه بین مسلمین میکنند و سیاست (اختلاف بینداز و حکومت کن) را در دستور برنامه خود دارند و این باعث ناراحتی پیامبر برای امت خود میشود.
معجزه جاودانی و بی بدیل پیامبر اکرم، قرآن کریم است که حقانیت پیامبر برای همگان روشن شود، و این در حالی است که پیامبر در طول 23 سال که در میان مردم زندگی کرد مشغول نشر و معارف قرآن گردید و در این مدت خصوصاً در 10 سال آخر حیات خود قطعاً مشغول به جمع آوری آن بوده است منتها برخی افراد مغرض عقیده دارند که در زمان عثمان جمع آوری گردید
قاطبهی مسلمانان خصوصاً شیعیان، اعتقاد بر عدم تحریف به کم و زیاد شدن کلام الهی دارند و سخن اهل تسنن هم همین است و هرگونه تحریف در قرآن را ردّ میکنند؛ اما تعجب از نوشتار برخی مطالب غیر مستند در کتابهای معتبرشان است که باعث سؤال برای دیگران شده، که چگونه این مطالب در کتب آنها راه پیدا کرده بدون اینکه جواب قانع کنندهای بدهند.
علمای اهل سنت اصحاب پیامبر را عادل و آنها را لایق بهشت میدانند. اصحابی که بعضاً تخلفاتی مانند شرابخوری، زنا، و... داشتهاند. صحابه با تخلفات این چنینی با چه معیار و ملاکی بهشتی میباشند. البته در کنار این اصحاب متخلف، اصحاب واقعی دیگری مانند سلمان و ابوذر و ... وجود داشتهاند که آن قدر نزدیک شدند که نسبت اهل بیتی را کسب کردند
از آیاتی که خبر از واقعه مهم در روز قیامت میدهد آیه بازپرسی یا همان آیه سئوال است که در قرآن کریم در سوره صافات آمده ومحتوای آن صراحتاً بیان نشده است اما طبق روایات وارده در کتب شیعه و اهل سنت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است که حضرت فرمودند: که روز قیامت از ولایت حضرت علی (علیه السلام) و اهل بیت پیامبر اکرم (علیهم السلام) سؤال میکنند و همه به آن اذعان دارند.
صلوات، از آیاتی است که خداوند در قرآن با صراحت تمام به مردم دستور میدهد که درود و صلوات بر پیامبر بفرستند. این درود و صلوات را باید به صورت کامل ختم کنند، اما برخی از افراد مغرض و کینه توز صلوات را کامل ادا نمیکنند، که قطعاً موجب ناراحتی پیامبر را فراهم میکنند چرا که شخص خود پیامبر صلوات کامل را به اطرافیان گوشزد نموده است
کسانی میتوانند به عمق معانی آیات قرآن پی ببرند که تفسیر و تاویل آن را بدانند، و اهل بیت پیامبر، خود قرآن ناطق و مفسر و مبین قرآن هستند. لذا میتوان آن را از ایشان فرا گرفت، بدون آنکه خطا کنند و یا اشتباهی مرتکب شوند. هرچند برخی ادعای دانستن آن را کردند، اما خیلی زود در ورطه گمراهی و هلاکت افتاده، رسوا شدند
پیامبر بعد سکونت در شهر مدینه، اختلافات قبایل موجود در شهر را حل و فصل کرد، مردم برای جبران محضرش شرفیاب شدند و گفتند که به خاطر خدمتی که به آنها شد حاضرند پاداش بدهند هر چه که بخواهد، که در این موقع آیه شریفه مودت نازل شد و خداوند فرمودند ای پیامبر ما به مردم بگو مزد و پاداش نمیخواهم مگر اینکه اهل بیتم را دوست داشته باشید
غلات با آن عقائد پوچ و باطل خود، به خاطر همنشینی با اصحاب خاص ائمه و خود ائمه دستی هم در احکام فقهی داشتند، اما به خاطر مطامع دنیایی خود به مرور زمان در میان مردم علاوه بر داشتن جایگاه دروغین در میان امامان شیعه به نقل قول و روایات از طرف ائمه خود را به آنان منتسب کرده و از ره آورد آن انحراف را در پیش گرفتند
اعتقاد به عدالت صحابه در قرن سوم و چهارم شکل گرفت و علمای اهل سنت خط قرمز خود را عدالت صحابه قرار دادند، چون از اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) محروم بودند و خود را در حال غرق شدن مشاهده میکردند، زیرا روایات همه از طریق صحابه نقل شده بود و اگر عدالت صحابه مخدوش میشد، راهی برای دستیابی به اسلام نداشتند.