اسناد
یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد میکنند، بدعت وانمود کردن عزاداری برای امام حسین (علیهالسلام) است، رستنگاه این شبهه کتاب منهاج السنه ابن تیمیه است، آنجا که درباره شیعه میگوید: «ومن حماقتهم اقامه الماتم والنیاحه علی من قتل من سنین عدیده؛ از حماقتهای شیعیان این است که مجلس نوحه ومات
یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد میکنند، بدعت وانمود کردن عزاداری برای امام حسین (علیهالسلام) است، رستنگاه این شبهه کتاب منهاج السنه ابن تیمیه است، آنجا که درباره شیعه میگوید:
«ومن حماقتهم اقامه الماتم والنیاحه علی من قتل من سنین عدیده.»
واقعیت این است که وهابیت را باید آیینی بر خلاف اسلام بدانیم، زیرا اسلام شرط ورود مسلمانی را شهادتین میداند، اما آیین وهابیت حداقل مسلمانان شش قرن را خارج از دین اسلام معرفی میکنند و در واقع به جز پیروان خود، دیگر مسلمانان را کافر و ملحدی میدانند که باید اعمال خود را (پس از ورود به آیین وهابیت)
غالیان و غلو کنندگانی که همواره اتهام غلو را به شیعیان نسبت میدهند، در اقدامی عجیب، محمد بن عبدالوهاب را با شخصیت پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) مقایسه کرده و جنگهای وی را بیشتر و مهمتر از غزوات پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) دانستهاند.
ابن تیمیه، رسماً اعلام کرده است: هر کس کنار قبر پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) یا قبور افراد صالح رفته و حاجت خود را از آنان بخواهد، مشرک است. چنین شخصی را باید وادار به توبه کرد و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.
محمد بن عبدالوهاب در کلامی غلوآمیز شرک مشرکان زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را سبکتر از شرک (توسل، شفاعت و استغاثه) مسلمانان عصر حاضر میداند و عقل آنها را نیز خردمندانهتر از عقل و درایت مسلمانان فعلی بر میشمرد و میگوید:
یکی از ادله (مصادر) احکام، قول صحابی است.
زیدان، عبدالکریم، الوجیز فی الاصول الفقه، موسسه قرطبه، بیجا، بیتا، ص 423 و 425.
مقاله: «حجیت قول صحابه»
مراد از قول صحابی همان فتوا و یا مذهب فقهی در مسائل اجتهادی است و یا به عبارت دیگر میتوان گفت که هر آنچه از مجتهدین صحابه در مسائل اجتهادی صادر شده است.
به گواهی کتب معتبر اهل سنت، اصحاب پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) نه تنها در مسائل اجتهادی، برخورد مجتهدانه داشته، بلکه گاهی نیز در امور توقیفی و تصریحی (نصوص)، اجتهاد کردهاند. از نمونههای این موارد میتوان به اقامه جماعت نماز تراویح اشاره کرد.
با توجه به معنای اجتهاد، باید بیان داشت که برخی از کردارهای صحابه مصداق اجتهاد نبوده و تنها اصطلاح اجتهاد، توجیهی از سوی ایشان برای تصحیح عملکردشان است. مثلاً دستور سوزاندن «فجائه سلمی» توسط ابوبکر چگونه اجتهادی بوده است؟
«الاجتهاد: بذل الوسع فی طلب الامر.»
اجتهاد به معنای به کار بردن تلاش در جهت رسیدن به امری است.
ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه فی الغریب الحدیث و الاثر، بیجا و بیتا، ج 1، ص 319.
ابنکثیر با سکوت خود امام و مجتهد بودن یزید را تایید میکند. او ضمن نقل قول کلام ابوالخیر قزوینی مبنی بر امام و مجتهد بودن یزید، هیچ کلامی در رد این سخن، بیان نمیکند.
«و من ذلک اخباره بعماره بغداد، و ملک بنیعباس ... و اخذ المغول الملک منهم. رواه والدی ... و کان ذلک سبب سلامه اهل الحله.»
از اخبار غیبی امیر مومنان (علیه السلام) سقوط خلافت بنیعباس توسط مغول است. پدرم نقل میکند که همین خبر، سبب سلامتی اهل حله قرار گرفت.
ابوبصیر طرطوسی یکی از مفتیان القاعده است که شیعه را تکفیر میکند. وی در کتاب مجموع فتاوایش مینویسد:
«فاما الشیعه الروافض فهی کطائفه: طائفه الشرک و زندقه ورده- هذا حکم عام.»
شیعه روافض مانند طائفه مشرک و زندیق و مرتد هستند، این حکم عامی است برای همه شیعیان.