ابن بشر در مورد جنایات وهابیت ذکر کرده: هنگامی‌که سعود بن عبدالعزیز به شهر زبیر رسید، در مسجدی که در نزدیکی شهر بود، مستقر شد و سپاهیان خود را به بصره فرستاد. سپاهیانش به جنوب بصره وارد شدند و آن منطقه را ویران کردند و افراد بسیار زیادی را کشتند و تا جایی که امکان داشت، اموال مسلمین را به غارت بردند، و بقیه را نیز زندانی کردند.

یکی از بزرگ‌ترین شاگردان ابن تیمیه که شاگرد بی‌واسطه‌ی او نیز می‌باشد، ابن قیم جوزی است. وی که نزد سلفیان و از آن جمله وهابیت تألیفات باارزشی دارد، در بسیاری موارد، راه استاد را ادامه داده و توانسته خلأهای ایدئولوژیک وی را پر نماید؛ اما جالب است که این سلفی، برخلاف پیروان خود به سماع موتی معتقد است و عالم برزخ را قبول دارد.

شخصیت یزید بر عموم مسلمین و غیر مسلمانان روشن بوده است، چرا که او در رذائل اخلاقی چنان غرق بوده است که هیچ انسان صاحب خردی حاضر نیست تا در مورد او سخنی بگوید. لذا در طول تاریخ اسلام، مسلمین یزید را آن‌گونه که باید بشناسند شناخته‌اند، چرا که چهره واقعی ستمگران، برای تمام زمان‌ها چنان ترسیم شده که به صورت سنت الهی می‌باشد.

هر فکری و عقیده‌ای احتیاج به سازمانی سیاسی دارد که با اتکا به قدت سیاسی، مبانی ایدئولوژیک آن فکر را در چهارچوب طرح‌های کاربردی در جامعه اجرا کند.این نقش مهم و کلیدی در ترویج فکر وهابیت توسط آل سعود به نتیجه رسید و ایشان با سردمداری سیاسی و با حمایت وهابیت بر عربستان مستقرشده و بعدها نیز فکر وهابیت را ترویج کرد.

در شکل‌گیری جریان انحرافی وهابیت در جامعه اسلامی عواملی نقش مهم را داشته‌اند، این عوامل باعث شدند که وهابیت بتواند در فضای حجاز ایجاد و گسترش یابد. هر چند بعدها این جریان از محدوده حجاز فراتر نرفت. این‌که چه عواملی باعث شد، وهابیت در این جامعه ایجاد شود، ازهم گسیختگی‌ها و پراکندگی‌های سیاسی – اجتماعی و عدم اتحاد و هم‌دلی بود.

«اثر» مفهومی اعم از حدیث است، که افزون بر احادیث مروی از پیامبر (صلی الله علیه و آله)، گفتار و کردار صحابه و تابعین را نیز شامل می‌شود. با این تعریف از اثر، می‌توان گفت: اصحاب اثر، به کسانی اطلاق می‌شد که قول، فعل و سیره صحابه و تابعین را حجت می‌دانستند و با استناد به سیره و سخنان صحابه و تابعین فتوا می‌دادند.