تاریخ
تخریب آثار تاریخی یکی از راه‌های از بین بردن هویت یک اندیشه است. اندیشه دینی و اسلامی دارای تاریخی متقن و بسیار دقیق و حتی مستند است. بسیاری از آثار منتسب به صدر اسلام در مکه و مدینه پا برجا بود تا اینکه وهابیت نادان و آل سعود مکار با هدف استیلا بر این منطقه و از بین بردن اسلام بنای بر تخریب آن گرفت.
با ملاحظه جنایت‌های آل سعود در مکه و طائف و کربلا، این مطلب تداعی می‌شود که گروه‌های تروریستی امروزه مانند داعش و القاعده، همان رفتارهای وهابیت و آل سعود را انجام می‌دهند. این یعنی منشأ این دو اندیشه از یک جا است. رفتارهایی که وهابیت در طائف انجام داد با رفتارهای داعش در شهرهای سنی نشین عراق یکسان است.
برگ‌های تاریخ منطقه مملو از ثبت جنایت‌های وهابیت است. جنایاتی که برای از بین بردن دین و مولفه‌های اسلام راستین توسط آل سعود واقع شده است. این جریان برای این اقدامات از اندیشه تکفیری استفاده می‌کند. شواهد این ادعا را می‌توان از تاریخ پیدا کرد. در تاریخ نوشته علی الوردی به اندیشه تکفیری آل سعود در جنایاتشان اشاره شده است.
یکی از وقایع در تاریخ مسلمانان بعد از به وجود آمدن اندیشه وهابیت، اتفاق دردناک حمله آل‌سعود به رهبری عبدالعزیز به منطقه طائف است. این اقدام وحشیانه در تاریخ وهابیت ثبت و نمونه کوچکی از روحیه ددمنشانه آنان است. در تاریخ آمده که آنها با تمام توان در طائف به خونریزی و قتل و غارت پرداختند و به کبیر و صغیر و مامور و امیر رحم نکردند.
تاریخ‌های نوشته شده درباره وهابیت، کارنامه بزرگی از جنایت‌های وهابیت است. جالب است که خود وهابیت در برخی مواقع به جنایت‌هایشان اعتراف می‌کنند. یکی از موارد اعتراف بعد از جنگ و حمله به طائف است. آنقدر وهابیت در سال 1342ه ق در طائف جنایت کرد که عبدالعزیز با صدور بیانیه‌ای خود را از این جنایت‌ها مبرا دانست.
قانون کثیف «هدف وسیله را توجیه می‌کند» که در بین افراد معلوم الحال تاریخ ترویج شده است، از غیراخلاقی‌ترین مبانی و اندیشه ساخت بشر است. این قانون توسط گروه‌های وهابیت و مخصوصاً آل سعود مورد توجه بوده است. آنها برای رسیدن به اهدافشان به هر روش ممکن دست می‌زنند و می‌خواهند به اهداف خود برسند حتی به قیمت از بین بردن فرهنگ اسلام.
چگونه ممکن است کسی قرآن بخواند و آن را به دیگران بیاموزد، نماز بخواند و احکام شریعت را ملتزم باشد ولی در عین حال کافر دانسته شود. رهبران آل سعود در جریان زیاده خواهی‌های خود و برای گسترش زمین خود ابتدا شهرهای مجاور را به کفر متهم می‌کند و بعد به آنها حمله می‌کند. شواهد بسیاری از دروغ وهابیت در دست است.
گاهی یک جریان برای رسیدن به هدف خود و به‌دست آوردن غرضش به فرآیند اصلاحات اقدام می‌کند؛ اما گاهی برخی برای رسیدن به مطامع خود، خود را مصلح معرفی می‌کنند، ولی در واقع دنبال دنیای خویش هستند. آل سعود برای رسیدن به دنیای خود، با اندیشه‌ی تکفیری‌شان دشمنان را کافر می‌دانند که از سخنانشان به‌روشنی پیداست.
پپامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در راستای دستور خداوند برای ابلاغ آنچه به او دستور داده شده بود، تا موجب اکمال دین گردد مردم را در یک فراخوان عمومی در حجه الوداع به انجام فریضه حج دعوت کرد. ایشان در این سفر مواردی از مسائل حج را که مردم در آن رویه‌ای غلط را در پیش گرفته بودند مطرح و شیوه صحیح آن را به صراحت بیان داشتند.
یکی از حوادث تلخ تاریخ وهابیت، حمله این جماعت خونخوار به شهر کربلا با اسم دین است. جماعتی که چیزی از دین نمی‌دانند و حتی از انسانیت دور بوده و بربریت را در عمل نشان دادهاند. عبدالجواد کلیددار از خادمان حرم حسینی در زمان حمله وهابیت است. از او سخنان و بیاناتی در نحوه عملکرد خونخواران سعودی به ما رسیده است.
برای انجام اصلاحات در دنیا نیاز به باورهای دینی است، اما گاهی افرادی برای مطامع دنیایی خود سعی در استفاده از دین و اعتقادات می‌کنند. سعود بن عبدالعزیز قبل از ورود به مکه، مشروعیت کشتار مردم را چنین بر خود مباح می‌کند: الان داخل شدن به حرم با شمشیر مباح و جایز است، چون آن‌هایی که در حرم هستند، کفار و فجارند.
حرم امن الهی نقطه امن برای بشریت قرار داده شده است، که برای بشریت مأوایی برای فکر و حل اختلافات نه از طریق جنگ بلکه در پرتو معنویت و عبادت است؛ وهابیت برای حرم امن الهی حرمت قائل نشد وآن را بعد از چند بار تجاوز و خونریزی به طرز وحشتناکی تصرف کرد؛ این محاصره مردم را مجبور به خوردن گوشتِ وحوش و سگ کرد.
گاهی انسان اشتباه می‌کند ومی‌داند اشتباه است ولی نمی‌تواند از این اشتباه در‌گذرد. اما گاهی اشتباه را انجام داده، و خود را درستکار می‌داند، یعنی جهل مرکب. از این بدتر این است که کسی به جهل مرکبش افتخارکند، سعود بن عبدالعزیز برای حمله به کربلا افتخار می‌کرد و می‌گفت: اهالی کربلا را ذبح و اموالشان را تصاحب کردیم، خدا را شاکریم.
برخی ویروس‌ها و میکروب‌ها قابل علاج نیستند و برخی دیگر قابل علاج هستند و تنها مدتی انسان را دچار بیماری می‌کند. مهم‌ترین چیز برای هر انسانی، عقل و دیانت اوست. ویروسی که این دو را بیمار کند، بسیار خطرناک است. ویروس تکفیر، دین را می‌برد. وهابیت از آن‌جا که اعتقاد درستی ندارد، تنها به تکفیر دیگران می‌اندیشد.