وهابیت در طول عمر دویست ساله خود جنایات بسیاری مرتکب شده است. شاید برخی گمان کنند که وهابیان تنها مناطق شیعه نشین را مورد تاخت و تاز قرار داده‌اند. البته این تصوری اشتباه است، زیرا به گواهی تاریخ تمام مناطق مسلمان نشین حجاز، عراق و شام آماج حملات وحشیانه آنان قرار گرفت. شرح جنایات وهابیان تدوین کتاب مستقلی را می‌طلبد، ولی در اینجا به یک نمونه اشاره می‌کنیم.
جمیل زهاوی درباره رفتار وهابیان با مردم طائف که از اهل سنت بودند، می‌نویسد:
«از زشت‌ترین کارهای وهابیان قتل عام مردم طایف در سال 1217 قمری است که به کوچک و بزرگ رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سر می‌بریدند. همه افرادی را که مشغول فرا گرفتن قرآن بودند کشتند. چون در خانه‌ها کسی باقی نماند به دکان‌ها و مساجد رفتند و هرکه را یافتند، حتی گروهی که در حال رکوع و سجود بودند کشتند. کتاب‌ها را که در میان آنها تعدادی مصحف قرآن کریم و نسخه‌هایی از صحیح بخاری، مسلم و دیگر کتب حدیث و فقه وجود داشت را در کوچه و بازار افکندند و پایمان کردند.»[1]

پی‌نوشت:

[1]. الزهاوی، جمیل صدقی، الفجر الصادق فی الرد علی الفرقه الوهابیه، دارالصدیق الاکبر، بی‌جا، بی‌تا، ص19-20