اعتقادات
اسلام در اطلاق کلمه کفر به انسانها، روش احتیاط را در پیش گرفته است. آیات و روایات به مسلمانان میآموزند، هر کس کلمه شهادتین را بر زبان جاری کرد، مسلمان است و جان و مالش در امان است. اما سلفیه جهادی_تکفیری بر خلاف دستورات اسلام، بسیاری از مسلمانان را که نماز و روزه میگیرند، محکوم به کفر میکنند.
وهابیت خروج و قیام علیه حاکم فاسق و ظالم راجایز نمیداند بلکه اطاعت از چنین حاکمی را جایز میداند. در مقابل سلفیه جهادی قتال و جهاد علیه حاکم فاسق و ظالم را واجب میداند.
سلفیه تکفیری با استناد به آیه 44 سوره مائده حکم به کفر حکام کشوهای اسلامی میدهند. آنان میگویند حکام کشورهای اسلامی چون قوانین الهی را اجرا نمیکنند و در عوض احکام بشری را اجرا میکنند کافر هستند.
جنایات بی شمار جریان های سلفی تکفیری در کشورهای اسلامی کار را به جایی رسانده است که حتی شخصیتهای سلفی سعودی و مصر نیز در مقابل آنان موضع گرفتهاند.
سلفیه جهادی با برداشت غلط از آیه 5 سوره توبه بر این باورند که هرگاه مشرکین و کفار را مشاهده کردی باید کشت. این در حالی است که این برداشت سطحی از قرآن است. برخی از علمای سلفی مثل سید قطب و رشید رضا نیز بر این مطلب اقرار کردهاند که این آیه به معنای قتال مطلق نیست.
جریانهای سلفی تکفیری و خوارج از نظر اعتقادی بسیار شبیه یکدیگر هستند. خوارج دیروز مسلمانان را میکشتند و خوراج امروز نیز به جای مبارزه با آمریکا و اسرائیل خون مسلمانان را میریزند.
دارالاسلام و دارالکفر به چه کشورهایی اطلاق می شود؟ از دیدگاه سلفیه جهادی هر کشوری که حاکم کافر یا مرتد داشته باشد دارالکفر است و حمله به آن جایز است.
ابن تیمیه اکثر مسلمانان را تکفیر کرده است. امروزه این تفکر در بین وهابیت و گروههای سلفی تکفیری رواج دارد. جریانهای تکفیری همه مسلمانان را به غیر از خودشان کافر میدانند. به همین جهت در هر کشور اسلامی که بتوانند به بهانه تکفیر حاکمان و مردم، دست به جنایت میزنند.
سخنان ابن تیمیه در رد فضایل امیرالمومنین علی (علیه السلام) چنان آشکار است که حتی صدای آلبانی محدث بزرگ وهابیت را نیز در آورده است. وی میگوید: «او در نقد احادیث، شتابزدگی کرده است تا جایی که به خاطر شتابزدگی حدیث غدیر را انکار کرده است.
ابن تیمیه گفته است اکثر صحابه نسبت به حضرت علی سب داشتند و در جای دیگر میگوید ساب خلفا کافر است اگر این دو مطلب را کنار هم قرار دهیم به اعتقاد ابن تیمیه اکثر صحابه کافر هستند!
امامان شیعه در راستای آیات الهی که امر به حسن برخورد با سایرین را ببان نموده است، پیروان خود را به رفتن به عیادت مریض، شرکت در نماز جماهعت و حتی تشییع جنازه سایر مسلمین توصیه نمودهاند.
متاسفانه روایاتی در کتب عامه به چشم میخورد که نشان از غفلت خداوند در پارهای از موارد دارد . در صورت پذیرفان چنین روایاتی، سئوالات لاینحل دیگری بروز میکند که بدون جواب خواهد ماند.
قاعده من لم یکفر الکافر چیست؟ و چگونه سلفیه تکفیری توسط این قاعده دیگران را تکفیر میکند؟