پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از واژه‌هایی که در بین سلفیه تکفیری رواج دارد. واژه دارالاسلام و دارالکفر است. سلفیه تکفیری بسیاری از شهرهای اسلامی را دارالکفر می‌دانند؛ در حالی که در این کشورها مسلمانان زندگی می‌کنند و احکام اسلامی در آن رواج دارد. اکنون باید پرسید ملاک سلفیه جهادی در دارالکفر دانستن کشورهای اسلامی چیست؟ که بر اساس آن حکم به دارالکفر بودن کشورهای اسلامی می‌کنند؟
از دیدگاه سلفیه جهادی، ملاک در دارالاسلام و دارالکفر، حاکم کشور است. به این معنی که اگر حاکم کشوری مسلمان باشد، حکم به دارالاسلام بودن آن می‌کنند و اگر حاکم آن کشور کافر باشد، حکم به دارالکفر بودن آن کشور می‌کنند.[1]
ابوقتاده فلسطینی می‌گوید: اکنون کشورهای مسلمان به دارالکفر تبدیل شده است، زیرا حکومت‌ها در این کشورها در دست کفار مرتد است و آنان احکام کفر را در این سرزمین‌ها گسترش داده‌اند.[2]
ابومصعب سوری نیز یکی دیگر از رهبران گروه‌های تکفیری درباره دارالسلام می‌گوید: کشورهایی که حاکمان آن کافر باشند به دارالکفر تبدیل می‌شوند، اگر چه همه اهل آن کشورها مسلمان باشند.[3]
بنابراین از دیدگاه گروه‌های سلفی، همه کشورهای اسلامی دارالکفر محسوب هستند. زیرا به اعتقاد آنان در همه این کشورها حاکمان کافر یا مرتد حکومت می‌کنند. حاکمانی که یا دین ندارند و یا اگر ادعای دین داری می‌کنند به دروغ است؛ زیرا حاکمان کشورهای اسلامی اگر چه نماز بخوانند، روزه بگیرند، حج بروند و... ولی به جای اجرای احکام اسلامی، احکام بشری را اجرا می‌کنند و این یعنی کفر حاکمان کشورهای اسلامی.
به همین جهت سلفیه جهادی، کشورهایی را که دارای مجلس برای وضع قانون هستند، کافر می‌دانند. آنان مجلس را نماد کفر می‌دانند و به همین جهت مدتی قبل به مجلس شورای اسلامی در تهران حمله کردند. همچنین یکی از عللی که به کشورهای عراق و سوریه حمله کردند، این بود که این دو کشور دارالکفر هستند، زیرا حاکمان این کشورها کافر هستند.
به هر حال با دیدگاه سلفیه جهادی، علمای بزرگ اهل سنت مخالفت کرده‌اند. ابن عابدین، از بزرگان فقهی حنفی است. وی دیدگاه ابوحنیفه را چنین بیان می‌کند: دارالاسلام با سه شرط به دارالکفر تبدیل می‌شود. 1.شهرت اجرای احکام کفر و ممانعت از اجرای احکام اسلام. 2.اتصال دارالاسلام به دارالکفر. 3.ارتداد ساکنان. وی در ادامه می‌گوید: همچنین دارالکفر با انجام شعائر اسلامی مانند نماز جمعه و عید به دارالسلام تبدیل می‌شود.[4]
چنانچه مشاهده شد، فقیه برجسته حنفی، برای دارالکفر شدن کشوری، سه شرط را لازم می‌داند، که هیچ یک از سه شرط مذکور در سرزمین‌های اسلامی وجود ندارد.
برای اطلاع بیشتر در این موضوع به مجموعه کتاب های نقد مبانی سلفیه جهادی موسسه مطالعات بنیان دینی مراجعه فرماید. جلد چهارم این مجموعه به موضوع دارالاسلام و دارالکفر به صورت مبسوط پرداخته است. 

پی‌نوشت:

[1]. عبدالقادر بن عبدالعزیز، الجامع فی طلب العلم الشریف، بی جا، بی نا، سایت منبرالتوحید و الجهاد، ص565.
[2]. ابوقتاده فلسطینی، بین منهجین (36) منبر التوحید و الجهاد، به نقل از علی داد، احمد، نقد مبانی سلفیه جهادی4، ص13
[3]. ابومصعب السوری، دعوه المقاومه الاسلامیه العالمیه، بی جا، بی نا، ص983
[4]. ابن عابدین، محمد امین بن عمر، ردالمحتار علی الدرالمختار، دارالفکر، چاپ دوم، بیروت، ج4، ص175.