بهائیت وشیخیه
بهائیان برای جذب مردم، خصوصاً جوانان از هر وسیله‌ای بهره می‌گیرند، حتی اگر مخالف موازین اخلاقی و شرعی باشد. برخلاف اسلام که معتقد است گوهر زنان در صدف حجاب ارزشمند است، بهائیان حجاب را از زن گرفته و در احکام و آئین‌شان نیز حجاب نفی شده است. آنان برای ترویج آئین خود، از زنان به عنوان ابزاری برای جذب و تبلیغ، استفاده می‌کنند.
از جمله عقائد باطل فرقه‌ی شیخیه، که سبب پیدایش مدعیان دروغین گشت، تصور جسمی فرا زمینی برای امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بوده است. این فرقه معتقد بود که امام زمان در عالمی فرا زمینی زیست می‌کند و هرگاه بخواهد به این دنیا تشریف بیاورند، در افراد گوناگون ظاهر می‌گردد. این اعتقاد باعث شد تا علی‌محمد شیرازی ادعای قائمیت کند.
شیخیه به شکل مکتوب، ادعای مقام خاصّ برای احسایی و رشتی کرده‌اند و این مقام مسلماً مقام نیابت عام نبوده است؛ زیرا این نوع نیابت، قبلاً نیز برای مردم روشن بود و به وظیفه‌ی خود در برابر آن عمل کرده‌اند، بلکه مقامی است که ابتدا شیخ و سید، آن را تحقق بخشیده‌اند و احتمالاً از آن پس [در فرقه شیخیه] دوام می‌یابد.
شعار وحدت عالم انسانی در بهائیت، در همان مرحله‌ی ادعا باقی مانده است. بهائیان ظاهر صلح طلب، ناقض ادعای ظاهر فریب خود شده‌اند. برای اینکه چهره‌ی واقعی بهائیت را معرفی کنیم، به مسأله‌‌ی «ترور» که جهان امروز هم درگیر آن است، اشاره می‌کنیم. سيد اسدالله مازندراني بهائی در عتبات به جرم سوءقصد به آيت الله خراساني گرفتار شد.
بهائیان برای جذب مردم، خصوصاً جوانان از هر وسیله‌ای بهره می‌گیرند، حتی اگر مخالف موازین اخلاقی و شرعی باشد. استفاده از موسیقی‌های مبتذل، علی رغم منعی که در شریعت‌های الهی در مورد آن شده است، یکی از مهم‌ترین شیوه‌های جذب بهائیان است. محافل بهائی با برپا کردن مجالس مختلط و استفاده از موسیقی در پی ایجاد محیطی جذاب برای جوانان هستند.
شیخ‌احمد احسایی، پس از تحصیل نزد اساتیدی بزرگ و قبل از انحرافاتش اجازاتی از ایشان دریافت کرد. شیخ در ادامه با برگزیدن نظراتی باطل، زمینه را برای تکفیر خود فراهم کرد. از جمله نظریات باطل او باطن‌گرایی در شریعت، ادعای کشف، الهام، تفویض، غلوّ، رکن رابع و معاد روحانی، زمینه را برای تشکیل فرقه‌هایی نظیر بابیه و بهائیه فراهم کرد.
تبلیغ اساسی‌ترین آموزه‌ی بهائیان است که زن و مرد باید در تحصیل فنون آن تلاش نمایند. به مبلغین بهائی سفارش شده برای رخنه در میان مردم، با چهره‌ای عوام فریبانه و زاهدانه و برای آن که کسی متوجه بی‌محتوایی سخنان‌شان نشود، بذر را درون زمینی بپاشند که عاری از آموخته‌های عقلانی و وحیانی باشد تا مقابل آن عکس العملی نشان ندهند.
یکی از ابزارهای نفوذ و تسلط استعمار بر جهان، تأسیس جریان‌هایی با هدف از بین بردن روحیه‌ی میهن‌دوستی میان ملّت‌هاست. در این راستا با ترویج اباحه‌گری و فساد میان جوانان، زمینه را برای این هدف آماده می‌سازند. فرقه‌ی بهائیت که با حمایت استعمار به وجود آمده، با تعالیم ضد ملّی و اخلاقی، ابزاری خوب برای اجرای این هدف بوده است.
آن‌قدر تناقض در گفته‌های سران بهائیت وجود دارد که از شمارش خارج است. لذا یک بهائی معتقد، برای فهم درست آموزه‌های به اصطلاح مقدس خود، متحیر می‌ماند که به کدام آنها عمل کند. به عنوان نمونه، بهاء به مردم نسبت جهالت می‌دهد و و عبدالبهاء معتقد است نباید به مردم نسبت جهالت داد یا اینکه بهاء معتقد است که با عقل نمی‌توان به عرفان رسید ولی...
تحری حقیقت به معنای مذمت تقلید کورکورانه است. بهائیان خود را مبتکر این اصل می‌دانند. در مقابل این ادعا و دعوت مردم به جستجوی حقیقت، در آئین بهائی، هرکس به بطلان بهائیت پی برده و از این آئین برگردد، از طرف رؤسا و اعضای این فرقه، با تحریم سراسری مواجه می‌شود و پیروان این فرقه، حتی نزدیکانش، جرأت همنشینی با او را ندارند...
تبلیغ اساسی‌ترین شیوه‌ی بهائیان است تا جایی که زن و مرد باید در تحصیل فنون تبلیغ تلاش نموده و همه‌ی همت خود را صرف این کار نمایند. سران بهائی دریافتند بهترین راه برای فریفتن انسان‌ها، جلوه دادن تعالیمی است که فقط جنبه‌ی شعار دارد. آنها به دنبال شناخت نقاط ضعف مخاطب خود هستند تا خوراک مسموم فکری خود را در روانش جا دهند.
بهائیان برای گسترش هجمه‌ی تبلیغات خود و تاثیر بر افکار عمومی، در رسانه‌های الکترونیکی حضور پررنگی یافته‌اند تا تعالیم خود را به عنوان اصولی همگام با نیازهای جوامع امروزی جلوه دهند. مطرح کردن این آموزه‌های پوشالی، فقط برای منحرف کردن افکار عمومی است تا در سایه آن، کسی بر حقیقت سست و بی‌بنیان این فرقه آگاه نشود.
فرقه‌ی بهائیت، که از هر راهی برای تبلیغ و پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کند، یکی از راه‌های توسعه‌ی امور تبلیغی خود را، تبلیغ گروهی یافته است. در این نوع تبلیغ 3 امر، سرلوحه‌ی کارشان قرار گرفته است: 1. آموزش و تربیت مبلّغان 2. انتخاب مناطق محروم و فقیر نشین برای فرستادن مبلّغان 3. اعزام دسته جمعی و شروع فعالیت.
قدرت‌های استعمار برای نفوذ خود در کشورهای مسلمان و تسلط بر شریان‌های حیاتی و سرمایه‌های ایشان، مهره‌هایی وفادار، در پوشش دین و فرقه، نظیر بهائیت و وهابیت به عنوان ستون پنجم، برای خود ایجاد کرده‌اند. با بررسی تاریخ بهائیت از ابتدا تاکنون، شاهد جاسوسی و خوش‌خدمتی اعضای ایشان به دولت‌های استعماری و حمایت‌های متقابل از ایشان هستیم.