تشکیلات بهائیت با ساخت یک ویدیئو از معلول 53 ساله بهائی، مدعی دادخواهی او به خاطر تخریب خانه اش در روشنکوه مازندران شد. این در حالیست که نه خانه او، بلکه ویلای پدرش، نه به خاطر عقیده، بلکه به خاطر تصرفات غیرمجاز تخریب شده است. اما آیا کسانی که از یک معلول ذهنی برای رسیدن به اهداف تشکیلاتی و تبلیغ خود سوءاستفاده می‌کند، بویی از انسانیت و اخلاق برده‌اند؟!

نازیلا قانع، عضو و از طراحان نقشه های تشکیلات قدرت طلب و برانداز بهائیت، به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور آزادی عقیده انتخاب شد. اما با توجه به شرط بی طرفی برای تصدی این سمت، چگونه نازیلا قانع و پیش از او عاصمه جهانگیر صلاحیت تصدی این سمت را داشته اند؟! اشخاصی که به موضع گیری جانبدارانه متهم و سابقه ارائه گزارش های غیرواقعی دارند!

نهاد رهبری بهائیت سال 96 به بهانه مجوز نداشتن از خود و فعالیت های ضدحکومتی مرتضی اسماعیل پور، اقدام به صدور بیانیه علیه او کرد. اما امروزه با سکوت خود در قبال رسانه اسماعیل پور که تغییر نام داده و حتی حمایت از او و رسانه های هم سویش نشان داده که از ماهیت دورویی در مواجه با جریان بهائی حکومت ستیز و برانداز در ایران برخوردار است.

پدیده ثابتی مدعی شد دستگیری های اخیر اعضای تشکیلات بهائیت به جهت ترساندن بهائیان و مقصر جلوه دادن آنان برای مشکلات کشور است! این در حالیست که تشکیلات بهائیتی که از بانیان تحریم و وضع موجود است، اتباعش را با قانون شکنی به تقابل حکومت فرستاده و اکنون که با آنان برخورد شده، از در طلبکاری وارد شده است!

تشکیلات بهائیت در نشست حقوق بشر سازمان ملل در ژنو به بهانه پیشگیری از نفرت پراکنی، خواستار تعیین حد و مرز برای سخن گفتن از بهائیت در فضای مجازی شد! اما چگونه بهائیتی که ادیان مختلف و برخی اقوام را آماج توهین قرار داده و علیه ایشان نفرت پراکنی کرده، حتی روشنگری پیرامون عقاید و اهدافش را نمی پذیرد؟!

تشکیلات بهائیت با خط و نشان کشی برای جمهوری اسلامی خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط متهمینش در ایران می شود. اما چگونه می توان باور به بهائیت را در ایران جرم دانست در حالی که اکثر قریب به اتفاق بهائیان در ایران آزادانه زیست می کنند؟! و چگونه می‌توان شعار نوع دوستی بهائیت را پذیرفت در حالی که هیچ گامی در دفاع از غیربهائیان برنداشته است!