در عرفان حلقه گفته می‌شود: تنها شرط  رسیدن به حلقه‌ی وحدت(رسیدن انسان به مقام صلح با خود، خدا و عالم هستی)، شاهد و تسلیم بودن است. شاهد کسی است که فقط نظاره‌گـر و تمـاشاچـی باشـد؛ و در حیـن نظاره هم هیچ‌گونه قضاوتی از خودش نداشته باشه، یعنی کسی که می‌خواهد در حلقه وحدت بماند و اتصالش قطع نشود، باید هر اتفاقی که در فرقه حلقه مشاهده می‌کند را فقط زیرنظر داشته و هیچ گونه قضاوت، تعقل و تحلیلی از خودش ارائه ندهد.
این‌گونه دستورالعمل‌ها در فرقه حلقه و سایر فرقه‌های نوظهور، نشان دهنده این است که سران فرقه‌ها به دنبال انسان‌های خنثایی هستند که فاقد هرگونه اراده‌، تعقل و تحلیلی در خصوص آموزه‌ها و اتفاقات درون فرقه ها باشند. پس فرقه ها بیشتر به دنبال کسانی هستند که اهل تحلیل و اما و اگر نباشند. از طرفی هم کسانی هم که بخوهند در مورد فرقه و آموزه هایش کنجکاوی بیش از حد داشته باشند، با ترفندهایی اختیار را از آنان گرفته و اراده را از آنها سلب می‌کنند.