پیامبر اعظم به مسلمانان می‌فرمودند: چهار نفر را دوست بدارید: علی (ع)، سلمان ، مقداد و ابوذر را.
سلمان در رخدادهای پس از رحلت پیامبر، از یاران پایدار علی بن ابی‌طالب بود و در نهایت در اواخر سال 35 هجری -در عصر خلافت عثمان- درگذشت.
ائمه بارها تأکید کردند که سلمان از ما اهل‌بیت است.
عبدالحسین زرینکوب درباره‌ی سلمان فارسی (روزبه) می‌گوید که وی انسانی هوشمند و حق‌جو بود. هنگامی که حاکم مدائن شد، با این که ثروت بسیاری در دست داشت، «اما نان جوین می‌خورد و جامه پشمین به تن می‌داشت... این سادگی زاهدانه البته شگفت انگیز بود و ناچار در دیده مردمی که هزینه تجمل و شکوه امرا و بزرگان ساسانی را به عسرت و رنج و با پرداخت مالیات‌ها تأمین می‌کردند، اسلام را ارج و بهای فراوان می‌داد».