كسروي به وحي و الهام از سوي خداوند به پيامبران معتقد بوده است ولي مفهوم آن را به گونه ي خاصي تفسير و توجيه كرده و گفته است: اگر وحي عبارت از آن باشد كه فرشته اي از آسمان نازل شود و به عنوان واسطه ي ارتباط ميان خدا و پيامبر، پيام آورد، و يا اينكه از ميان خدا و پيامبر حجاب برطرف شود، درست به نظر نمي رسد، بلكه مفهوم وحي چنين است كه خداوند كسي از بندگان شايسته ي خود را برگزيند و او را به كنهه حقايق آگاه و دانا گرداند، كه بتواند عقلهاي مردم را راهنمائي كرده و با گمراهي ها و بدي ها به هر صورتيكه باشد، مبارزه كند.
با توجه به شرايط و خصوصياتي كه كسروي براي وحي و نبوت قايل شده است شرايط نبوت و پيامبري را بسيار آسان كرده و آنرا امري فوق العاده نشمرده است.