شبكه ي محارم جنسي در آئين بهاء بسيار محدود و كم شده است و بهاءالله به جز زن پدر، همه ي زنان را براي ازدواج حلال دانسته، مانند: مادر، خواهر، دخترخواهر، دختربرادر، عمه و خاله، كه مزاوجت آنها براي مرد در اسلام حرام شده بود و آنها جز محارم جنسي شمرده شده بودند، ولي جناب بهاءالله، ازدواج با آنها را حلال گردانيده است. بهاءالله حيا كرده است، كه از حلال بودن حكم ارتباط جنسي با پسران نابالغ و «امرد» سخن گويد او، حكم اين موارد را در اقدس، چنين بيان كرده است:
«فقط ازدواج شما مردان، با زنان پدرانتان حرام شد. ما حيا مي كنيم كه حكم پسران جوان را ذكر كنيم. از خدا بپرهيزيد اي ملأامكان، و از ازدواج با آن مورد از محارم[زن پدر] كه ما نهي فرموديم دوري كنيد و در شهوت راني زياده روي نكنيد» [1] .
چنانكه بالاتر گذشت، بهاءالله بيشتر از يك زن براي مرد را، جايز ندانسته است.
پاورقي ها: -----------------------------------------------------------------------
[1] اقدس، ص 38.