مي گوئيم: شما خوب بود عوض اين اطاله ي كلام در بيان استدلال، اقلا چند صفحه اي از اين آثار باقيه ي حضرت باب و بهاء كه بتوان عقلا و انصافا آنها را صادر از وحي دانست و باور داشت همين جا به ما نشان مي داديد تا اين استدلال شما جنبه ي دعوي بدون بينه و برهان به خود نگيرد.
ولي ما از جانب صاحب فرائد اين زحمت را قبول نموده اينك مقدار كمي براي نمونه از كلمات و بيانات، و آيات علوم و معارف، و معاني و تفاسير مشكلات اخبار و خلاصه مقداري از آثار باقيه ي باب و بهاء را كه دليل و آيه بر حقانيت آنان گرفته
است به ميان مي آوريم تا صحت و سقم اين دليل صاحب فرائد براي خوانندگان محترم روشن و هويدا گردد.
و ناگفته نماند: هرگز معلوم نيست آيه ي ولو تقول علينا بعض الاقاويل... اقوالي را كه انسان به عقل و تميز خدا داده كذب آنها را تشخيص مي دهد شامل گردد، يا همان واضح نمودن خداوند كذب كاذب و رسوا نمودن او را در ادعا، نيز اخذ به يمين و قطع وتين او نباشد.
بعلاوه مي توان گفت ظاهر آيه خاص است يعني راجع به نبي اكرم است كه با كلمه ي (لو) امتناعيه ادا شده است يعني اگر (به فرض محال، آن حضرت) بعض اقاويل بر ما افترا مي بست هر آينه او را به يمين اخذ فرموده سپس وتين او را قطع مي نموديم، نسبت به ساير مردم آيه عموميتي ندارد و بناي خداوند متعال گاه بر امتحان و امهال است نه اخذ و عقوبت فوري.
از تفسير عياشي از امام صادق عليه السلام نقل است كه چون رسول اكرم (ص) دست علي را گرفت و ولايت او را اظهار فرمود بعضي گفتند كه: والله ما هذا من تلقاء الله و لا هذا الا شيي ء اراد ان يشرف به ابن عمه، پس خداوند اين آيه را نازل فرمود: ولو تقول علينا الاية.