زرتشت و باستانگرایی
امامعلی رحمان، رئیس‌جمهور ملی‌گرای تاجیکستان بارها خود را وارث کوروش هخامنشی و فردوسی بزرگ نامیده و در عین حال، به شدت متأثر از سیاست‌های اسراییل است. او به تازگی مجموعه‌ای از اقدامات ضد ایرانی را به انجام رسانده و تعدادی از شهروندان خود که در دانشگاه‌های ایران فارغ‌التحصیل شده‌اند را به بهانه‌های مختلف بازداشت و محاکمه کرده است.
محمدرضا شفیعی کَدکَنی (استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران) می‌گوید: «ایران پیش از اسلام بخش مهمی از فرهنگ ما را تشکیل می‌دهد، اما اینکه با نگاه تعصب‌آمیزی بگوییم هرچه خوبی بوده آنجا (ایران باستان) و هرچه بدی بوده این سمت (ایران اسلامی) است، این ما را نابود می‌کند. این تلقینات کسانی است که چشم به سرزمین ما دوخته‌اند.»
شهید سید مرتضی آوینی می‌نویسند این کسانی که دم از عظمت هخامنشیان می‌زنند، هدفشان اعتلای ایران نیست. بلکه سرسپرده ابلیس اکبر (امریکا) هستند و منظورشان از تمجید هخامنشیان، گریز از اسلام و تقابل با ولایت فقیه است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه می‌گوید: طهمورَث پادشاه ایران، یاری وفادار به نام شَهرَسپ داشت که هر روز را روزه و هر شب را به نماز می‌ایستاد. فردوسی در ادامه می‌گوید: نماز شب و روزه، آیین مردان خداست.
رسانه‌های باستانگرا، در قضیه میهن‌دوستی، الگوهای کاذب به جوانان ایران معرفی می‌کنند. چرا؟ چون شهدا داغ به دل جهانخواران گذاشتند. پس طبیعی است که رسانه‌های مزدور اجنبی، به مردم آدرس غلط داده؛ تلاش کنند که شهدای دفاع مقدس را مهجور و در غریبی نگه دارند.
فردوسی روایت زرتشتی از داستان کیومرث را تحمل نکرد. بلکه آن را به گونه‌ای معقول و فطری بازنویسی کرد. نکته دیگر آنکه برخلاف نگاه رمانتیک بسیاری از شاهنامه دوستان، اما فردوسی، قیام علیه ظلم، ریختن خون ظالم، انتقام از ستمگر و ذبح (سر بریدن / گردن زدن) مجرمین را امر الهی می‌خواند.
حکیم ابوالقاسم فردوسی، در داستان پادشاهی هوشنگ و پسرش طهمورث به چند نکته اشاره می‌کند. نخست اینکه طهمورث، بسیاری دیوها را کُشت و الباقی را با ذلت اسیر کرد و در ادامه می‌گوید که ایرانیان، خط را از همین دیوهای اسیر آموختند. دیگر اینکه دین زرتشتی، روزه گرفتن را کردار اهریمن می‌داند. اما فردوسی، این دیدگاه دین زرتشتی را برنمی‌تابد و نماز شب و روزه را آیین مردان خدا می‌داند.
کوروش به یهودیان احترام می‌گذاشت تا بتواند از ثروت و نفوذ آنان سوء استفاده کند (چون مؤسسات مالی بزرگ بابِل، از قبیل اَگیبی و مورشو که بسیار صاحب نفوذ و قدرتمند بودند، همگی یهودی بودند) اما کوروش وقتی که به خلوت می‌رفت، آن کار دیگر می‌کرد و از یهودیان بد می‌گفت و نسبت به آنان ابراز تنفر می‌کرد. وقتی کمبوجیه (پسر کوروش) به حکومت رسید، به یهودیان گفت: در نوشته‌های پدرم (کوروش) دیدم که شما یهودیان مردمی شرور، بی‌وفا و خیانتکار هستید.
موهان گوروس‌وامی (Mohan Guruswamy) اندیشمند نامدار هندی، در یک نامه سرگشاده انتقادی به رهبران هندوستان نوشت: توهمات کوروش‌پرستانه و باستانگرایانه، شاه ایران را بدبخت کرد. شما راه شاه را ادامه ندهید.
نشریه Newyorker ایالات متحده امریکا، خبر داد که یک وکیل مشهور امریکایی به نام کوروش وِینس (Cyrus Vance) اطلاعات محرمانه‌ای از تخلفات اقتصادی و فرار مالیاتی ترامپ به دادگاه ارائه کرده و مقامات قضایی امریکا هم این اسناد را معتبر شناخته اند. به نظر می‌رسد ترامپ تا دیروز از شنیدن نام کوروش، لذت می‌برد اما اکنون، با شنیدن نام کوروش، به خود می‌لرزد.
محرّم که می‌آید یک عده میگویند: «چرانذری میدهید؟ پولش را بدهید به فقرا»! اربعین میگویند «چرا می‌روید کربلا؟ پولش را بدهید فقرا»! اما چهارشنبه سوری پارسال، 500 میلیارد تومان هزینه ترقه و آتش و نارنجک و خسارت ناشی از حوادث شد. اما هیچ کس از روشنفکرنماها به یاد فقرا نیفتادند!
فقط یک لحظه تصور کنید که چهارشنبه سوری مراسمی مذهبی (اسلامی) بود که هر سال به طور میانگین بیش از 10 کشته، بیش از 500 نفر زخمی و صدها میلیون تومان خسارات ایجاد می‌کرد. به نظر شما در این صورت روشنفکرنماها چه موضعی می‌گرفتند؟ آشوب به پا نمی‌کردند؟!
چهارشنبه سوری از آن دست جشن‌هایی است که به راستی نه به درد دنیای ما می‌خورد و نه به کار آخرتِ ما می‌آید. بیاییم از دوستان و آشنایان دعوت کنیم که پولِ تجهیزاتِ این مردم‌آزاری‌‌ها و خودکشی‌ها را به نیازمندان دهیم.
اولاً عدد پی قبل از هخامنشیان کشف شده بود. ثانیا به فرض محال، اگر مهندسین تخت جمشید این عدد را کشف کرده باشند، باز هم افتخاری برای هخامنشیان نیست چون مهندسین و معماران تخت جمشید، بردگان غیر پارسی بودند.