وهابیت
بسیاری از علمای حنبلی و غیر حنبلی رساله‌هایی در ردّ سخنان محمد بن عبدالوهاب نوشته و برای وی فرستادند، اما هیچ‌یک تاثیری نداشت و او هم‌چنان بر عقاید فاسد و منحرف خود پافشاری ورزید.
در سال 1218ق. پس از تسلط وهابیان بر شهر مکه مکرمه، تمامی آثار بزرگان از جمله قبه زادگاه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در «مُعَلی»، ... قبّه زادگاه حضرت خدیجه (علیهاالسلام)، آثار باستانی اطراف خانه خدا، آثار باستانی باقی‌مانده بر روی چاه زمزم و... را نابود کرده است.
عمر به پیامبر عرض کرد: تو با اجسادى سخن مى گویى كه روح ندارند، رسول الله فرمود: (و الذى نفس محمد بیده ما انتم باسمع لما اقول منهم)؛ سوگند به كسىكه جان محمد در دست او است، شما نسبت به آنچه مى‌گویم از آنها شنواتر نیستید.
فرقه افراطی وهابیت با عقاید انحرافی خود شکاف عمیقی را در میان فرق و مذاهب اسلامی به‌وجود آوردند و از طرف دیگر با اینکه علمای اهل سنت خود را از این گروه جدا دانسته و از آنها کناره گیری می‌کردند اما اینان خود را داعیه‌دار تمامی اهل سنت دانسته و اگر کسی مخالف با ایشان بودند بلافاصله حکم ارتداد و تکفیر را به آن می‌زدند و خونش را حلال و مال و ... او را مباح اعلام می‌کردند
بیشتر علمای اهل سنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، از باب نمونه مسعودی شافعی، یکی از بزرگان شافعی مذهب در کتاب معتبر «مروج الذّهب» تصریح به ولادت حضرت مهدی کرده است. اما در این میان، گروهی از شبهه‌گران وهّابی با ترفند‌های گوناگون به تشکیک در این موضوع پرداخته‌اند.
از جمله راه‌کارهای ضد شیعی در خدشه و شبهه‌سازی برای عزاداران حسینی (علیه السّلام) رفع اتهام از جنایتکار پلیدی همچون یزید بن معاویه و وجهه بخشیدن به اوست؛ به همین منظور از دیرباز برخی کوشیده‌اند تا با وجود روشنی و آشکاری جنایات وی، قدری از لکه‌ی ننگ ابدی وی بکاهند؛ در همین راستا با شبهه‌افکنی‌های گوناگون به تبرئه یزید پرداختند.
تربت سیدالشهداء (علیه السّلام) به واسطه عزیزی که در آن مدفون است از چنان احترام و جایگاهی برخوردار است که رعایت نکردن آن، عواقب دردناکی برای مرتکب آن خواهد داشت. روایات اهل‌بیت (علیهم السّلام) در منابع شیعی در این باب فراوان است. همچنین از کتاب‌های اهل‌سنت و مورد قبول وهّابیت نیز روایات صحیح‌السند در این‌باره فراوان است.
مسلمانی که برای خداوند شریک قائل شده و یا منکر نبوت پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد، دیگر مسلمان نبوده و احکام اسلامی بر وی بار نمی‌شود. اما اگر شخصی منکر مسائل غیر اتفاقی (غیر ضروری) شود، مسلمان است؛ اما سلف‌گراها با ملاکهای خود، او را غیرمسلمان می‌دانند.
وهابیان در سال 1216 ق. به شهر کربلای معلی حمله‌ور شده و با کشتار بی‌رحمانه 3000 تن از شیعیان و به غارت بردن اموال حرم اباعبدالله الحسین (علیه السلام) صفحه ننگینی را در تاریخ رقم زده و بخشی از دشمنی خود با شیعه را از همان آغاز به نمایش گذاردند.
هنگامی‌که وهابیان در سال 1217ه.ق. طائف را به تصرف خود درآوردند، همه به جز سالخوردگان را قتل عام کردند. آنان کودکان شیرخوار را در آغوش مادر سر بریده، اموال مردم را غارت کرده و زنان را به اسارت درآوردند.
پیام محمد بن عبدالوهاب به تازه واردان: اگر قبلا حج انجام داده بود باید دوباره به زیارت خانه خدا رفته و حج بگذاری؛ چرا که حج تو در زمان شرک صورت گرفته و مقبول نمی‌باشد. 2. بار دیگر شهادتین خود را جاری سازی، چون در گذشته کافر بودی. 3. گواهی دهی که پدر و مادر تو در حال کفر از دنیا رفته‌اند و...
از جمله راه‌کارهای ضد شیعی در خدشه و شبهه‌سازی برای عزاداران حسینی (علیه السّلام) رفع اتهام از جنایتکار پلیدی همچون یزید بن معاویه و وجهه بخشیدن به اوست؛ به همین منظور از دیرباز برخی کوشیده‌اند تا با وجود روشنی و آشکاری جنایات وی، قدری از لکه‌ی ننگ ابدی وی بکاهند؛ در همین راستا با شبهه‌افکنی‌های گوناگون به تبرئه یزید پرداختند.
برخی عقاید وهابیت در کلام حضرت آیت الله سبحانی عبارتند از: 1. حرمت زیارت قبور؛ 2. حرمت بار بستن و سفر کردن برای زیارت قبر پیامبر گرامی (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ 3. حرمت ساخت بنا بر قبور؛ 4. حرمت ساخت مسجد بر قبور و نماز گذاردن در آن و...
سردمدار وهابیت ابن‌تیمیه حرّانی ادعاهای کرده که اگر یکی از همین مطالب درباره اهل بیت (علیهم السّلام) بیان شود آسمان را به زمین دوخته و با فریاد «وا اسلاماه» گوش فلک را کر می‌کنند که ای وای! اسلام از دست رفت، بیایید و ببینید روافض (شیعیان) چه مطالب غلوآمیزی درباره امامان خود نقل می‌کنند. اما درباره خود این چنین نمی‌گویند.