پرسش و پاسخ
چند مدت قبل مولوی محمد حسین گرگیج امام جمعه اهل سنت آزادشهر و مدیر دارالعلوم فاروقیه گالیکش، در یکی از صحبت‌هایش گفت: «هرکس عید غدیر را به برادرانش تبریک بگوید این شخص منافق است». در پاسخ باید گفت که این ادعا بر اساس کتب معتبر اهل سنت محکوم است، چرا که عمر از کسانی بود که بعد از معرفی امام علی (علیه السلام) به خلافت، به ایشان تبریک گفت...
سخن گفتن پیرامون مذهب بزرگانی همچون حافظ و سعدی کاری بسیار مشکل است، چراکه نه تنها برخی آنها را شیعه و برخی آنها را سنی می‌دانند، بلکه برخی آنها را صوفی نیز می‌دانند. اما پرده برداری این افراد از گمراهی و انحرافات متصوفه، خود را از این تهمت مبرا کرده‌اند. ولی همچنان مسئله مذهب این افراد مورد مناقشه است.
اینکه شیعیان، اهل سنت را دشمنان علی و در نتیجه ناصبی بدانند، همیشه ادعای دروغین شبکه‌های استکباریِ وهابی بوده است. اما درقبال این ادعا هم که اهل سنت بیشتر از شیعیان محب علی و اولاد او هستند می‌توان موارد عدیده ای را در بازخوانی تاریخ یافت که کارنامه‌ی عملی محبت اهل سنت به اهل بیت را به شدت به چالش می‌کشاند. اساسا محبت علی (علیه السلام)...
یکی از داستان‌هایی که در تاریخ اسلام مورد بحث و ایراد قرار گرفته و در برخی از روایات و کتاب‌های اهل سنت آمده است، داستان «شق صدر»، پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌باشد. پیش از ورود در اصل داستان باید این مطلب را یادآور شویم که بر اساس نقل اهل تاریخ و سیره نویسان، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) حدود پنج سال در میان قبیله بنی سعد...
در شبهه‌ی ابن تیمیه آمده که نذر برای قبر و یا برای مجاورین قبر، شرعا جایز نیست و چنین نذری معصیت است؛ در پاسخ می‌گوییم مگر شیعیان نذر را برای قبر یا مجاورین و یا هر کس دیگری انجام می‌دهند؟ آری، ما هم می‌گوییم نذر برای غیر خدا باطل و حرام است. اساسا نزد علمای شیعه نذری که برای غیر خداوند صورت گیرد، هیچ‌گونه ارزشی نداشته و ادای چنین نذری...
مبلّغان بهائی علی‌محمد باب را مصداق وعده‌ی پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در دست‌یابی مردانی از اهل فارس به علوم معرفی می‌کنند. این در حالیست که نه تنها او با داشتن اشتباهات فاحش علمی، تاریخی، دینی و طرح مسائل پیش‌پا افتاده به علم ثریا نرسید، بلکه حتی از به کارگیری علوم موجود برای راحتی بشر نیز جلوگیری به عمل می‌آورد!
پیشوایان بهائیت بر خلاف عملکرد خود، در تبلیغاتشان هدف خود را برقرای صلح عمومی عنوان کرده و تحقق آن را نیازمند اقدام و عمل دانسته‌اند. اما اگر به گفته‌ی عبدالبهاء، شعار صلح دوستی هنر نیست و این آموزه باید سیره‌ی عملی بشر قرار گیرد، پس پیشوایان بهائی به جز سر دادن شعارهای توخالی و بدون عمل چه هنری داشته‌اند؟!
پیشوایان بهائیت در حکمی استعمارپسند، هرگونه دفاع از خود در برابر ظالمین و متجاوزین را ممنوع اعلام کرده‌اند. اما به راستی کدام عقل سلیمی این بی‌منطقی بهائیت را تأیید می‌کند که اگر کسی بخواهد به شما ظلم کند، نباید مانع او شوید و از خود دفاع کنید؟ا آیا این حکم، مصداق بارز خوش‌خدمتی این فرقه به استعمارگران و دیکتاتورها نیست؟!
عبدالبهاء مدعیست در زمانی که در ایران جنگ و جدال بود، پیامبرخوانده‌ی بهائیت ظهور کرد و ندای صلح سر داد. اما این ادعا در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائی ضمن تهییج پیروانش بر علیه غیربهائیان، رسالت شیطانی خود را در ستیز و جنگ با مخالفینش برشمرده و وعده‌ی جهان‌گشایی و فتح سرزمین‌ها را به پیروانش داده است.
مبلّغین بهائی در راستای انکار ارتباط پیشوایان خود با استعمار انگلیس مدعی می‌شوند که اعطای نشان سلطنتی به عبدالبهاء، بخاطر تجلیل از اقدامات انسان‌دوستانه‌ی او در تأمین آذوقه‌ی فلسطینیان بوده است. اما چگونه می‌توان باور کرد که مسبب نسل‌کشی ایرانیان بين سال‌های 1917-1919 م، بخاطر کمکِ عبدالبهاء به مردم دشمنش از او تقدیر کرده باشد؟!
عبدالبهاء در سفر خود به اروپا، ایرانیان را شادمان از سفر خود به انگلیس معرفی و آنها را فدایی انگلیس معرفی نمود. او همچنین با انکار واقعیت‌های موجود، فدایی شدن انگلیس را برای ایران پیش‌گویی کرد! اما به راستی چرا مردم ایران باید فدایی انگلیس باشند و با نادیده گرفتن ظلم و ستم انگلیس، پیش‌بینی فدایی شدن انگلیسی‌ها برای ایران را باور کنند؟!
پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، صلح عمومی را به عنوان یکی از اختراعات خود معرفی نموده‌اند. این در حالیست که از سویی مبانی این تفکر پیش از تولد پیامبرخوانده‌ی بهائیت مطرح شده و از سویی دیگر تمام ادیان الهی نیز دوری از جنگ‌ها و خونریزی‌های بیهوده را تأیید می‌کنند؛ این مسئله به قدری واضح بوده که جناب عبدالبهاء را نیز به اعتراف وا داشته است.
پیامبرخوانده‌ی بهائی بر خلاف حکم خود بر ممنوعیت داشتن بیش از دو همسر، سه زن اختیار کرده است! اما جالب است بدانیم که او، بر مبنای بابیت و بهائیت، هیچ مجوزی برای این عمل خود نداشته است. از طرفی پیشوایان و رهبران به ظاهر معصوم بهائی نیز برای توجیه اشتباه پیامبرخوانده‌ی خود، توسل به دروغ را جایز می‌دانند!
پیامبرخوانده‌ی بهائی در کنار بیان حکمِ جواز اختیار دو همسر، حکم به جواز به کارگیری خدمتکار باکره نیز داده است. او برای توجیه این عبارت، به خدمت گرفتن باکره را مخصوص انجام کار منزل دانسته است. اما اگر قرار است شخص بهائی یک خدمتکار بگیرد و به او پول دهد، دیگر چه نیازی است تا باکره باشد و حکم آن هم به عنوان جایگزین همسر ذکر شود؟!