صالح بن فوزان، طلب حاجت از اشخاص صالحی که از دنیا رفته‌اند را غلو در حق آن بزرگواران به‌حساب آورده است؛ حال آن‌که هم کرامات اولیاء الهی، ثابت شده است و با مرگ، متوقف نمی‌شود و هم بسیاری از عالمان و پیروان مذاهب اسلامی، در هنگام بروز مشکلات، به استغاثه از اولیاء الهی و مشروعیت آن ملتزم بوده‌اند.

متاسفانه، وهابیت در پرتوی اسم اهل‌سنت و جماعت، به دنبال انکار استغاثه و مشروعیت آن است؛ این در حالی است که علمای اهل‌سنت شافعی، همچون علامه قسطلانی، نووی و ... بر استغاثه، مهر صحت زده و بر آن تأکید دارند.

یکی از مخاطبین بزرگوار صفحه طریقت‌نامه، ابراز داشت که استغاثه کننده به غیر خدا، علم غیب یا قدرت بر کارهای فوق‌‌بشری را به غیر خدا نسبت می‌‌دهد.این در حالی است که نه قدرت و نه علم غیب، مختص خداوند نیست و در دیگران نیز این امور بوده است.

اگر وهابیان اموری چون استغاثه، توسل و طلب شفاعت را شرک می‌دانند و انجام دهنده‌ی آن به تعبیر ایشان مشرک و کافر است، در مورد انبیاء و اولیاء الهی که در احادیث صحیح شیعه و سنی چنین اعمالی را انجام داده‌اند، چه حکمی صادر می‌کنند. اگر این‌جا از حرف خود عقب نشینی کنند مبانی‌شان زیر سوال می‌رود وگرنه انبیاء را متهم به شرک می‌کنند.