غضب الزهرا س - دفن شبانه - مخاصمه فاطمه مع الخلفاء
یکی از مباحث مهم و مورد مناقشه، مساله نفرین حضرت زهرا (سلام الله علیها) نسبت به خلیفه اول و خلیفه دوم می باشد.این موضوع در منابع اهل سنت آمده است. و ما می دانیم که طبق بیان روایات هر کس مورد لعن حضرت زهرا قرار بگیرد مورد لعن رسول خد(صلی الله علیه و آله و سلم) است و در نهایت لعن خدا شامل حالسش می شود.
از احادیثی که جزء پیشگویی‌های پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است، حدیثی است که در منابع شیعه و سنی، به صورت متواتر با کمی اختلاف آمده است و هشداری بود که پیامبر اکرم قبل از رحلت خود آن را بیان داشته است: «من مات و لم یعرف امام زمانه...» که در کتب فریقین وارد شده است.
وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان و فرعونیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.
خشم و غضب فاطمه زهراء (سلام الله علیها) از شيخين تا واپسين لحظات زندگی‌اش و عدم رضايت از آن دو، از مسائلی است كه در صحيح‌ترين كتاب اهل سنت پس از قرآن وارد شده است. نارضایتی حضرت زهراء، اتمام حجت و نشانی برحقیقت است نزد همگان.
مظلومیت حضرت زهرا(سلام الله علیها) بر هیچ انسان مسلمان آزاده پوشیده نیست و تنها برخی کوردلان هستند که این مظلومیت را انکار می کنند. برخی برای سرپوش گذاشتن بر این مظلومیت به دنبال عادی سازی روابط بین خلفا و حضرت زهرا هستند و با جعل روایاتی دروغین در صدد این امر هستند جفایی که بر دختر رسول خدا رفته است را بپوشانند. غافل از اینکه تاریخ هرگز فراموش نخواهد کرد.
برای درک حقایق و حوادث تلخ تاریخی، دشمن شناسی و جریان شناسی آن برهه از تاریخ ضروری می باشد. با نگاه و بررسی تطبیقی به احوالات و رشادت‌ها و گفتارهای حضرت علی (علیه السلام) قبل از جریان شورای سقیفه و نسبت به بعد از بیعت، می‌توانیم فلسفه صبر حضرت، در برابر دستان ریسمان بسته و حق غصب شده و فدک از دست رفته را درک کنیم.
با آن‌کس که نمی‌بایست، بیعت کردند، و با آن‌کس که شایسته بود، بیعت نکردند. انصار و مهاجرین به استمدادها و فریادهای حضرت علی و زهراء(سلام الله علیهم)توجه و دفاع نکردند با اینکه وظیفه آن‌ها دفاع از حق غصب شده اهل بیت بود و باید دفاع می کردند. سکوت کردند در حالی که نباید می‌کردند.
حادثه دردناک خانه زهرا، دل هر انسان آزاده را به درد می‌آورد. دختری که داغ از دست دادن پدر بر دلش سنگینی می‌کرد با صحنه‌های دلخراشی مواجه شد که از حد تصور خارج است. چه کسی دیده است که با انسان داغ دیده این‌گونه رفتار کنند؟ هنوز از دفن پدر فارغ نشده بود که با خانه سوخته مواجه شد و با دردی جانکاه زندگی کوتاه را سپری کرد و در نهایت شهیده شد.
خداوند متعال با خلقت انسان اهدافی را دنبال می کند. خداوند انسان را عبث و بیهوده نیافریده است و در طول حیاتش دائما در حال آزمایش و امتحان است. امتحان هر انسان بسته به ظرفیت ایمانی او انجام می گردد. انبیاء الهی به عنوان بالاترین درجه انسانیت مورد سخت ترین امتحانات خداوند قرار می گیرند. در این میان شهادت جانسوز حضرت زهرا به عنوان سخت ترین امتحان الهی برای رسول خداست.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع فاطمیه به شیعیان وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که چرا حضرت علی (علیه السّلام) شیر خدا، فاتح خیبر، سکوت کرده و کوچک‌ترین اعتراضی ننموده است. حضرت علی (علیه السّلام) موظّف بود از همه مظلومان و مخصوصا از ناموس خود دفاع نماید. چرا او از همسرخود که دختر پیامبر بود دفاع ننمود؟
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع شهادت حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که می‌گویند: «طبق روایات شیعیان، حضرت زهرا پس از بازگشت از مسجد و ایراد خطبه در آن جا به علی ـ رضی الله عنه ـ عتاب نمود؛ مگر شما شیعیان معتقد نیستید که فاطمه زهرا معصوم است، آیا یک معصوم با معصوم دیگر دعوا می‌کند؟.»
از مهم‌ترین شبهاتی که وهّابیت با تحریک احساسات مردم، به منظور تشکیک در هجوم به خانه وحی و شهادت حضرت زهرا (علیها السّلام) مطرح می‌کنند، این شبهه می‌باشد که اگر به فاطمه (علیها السّلام) حمله شد چرا علی (علیه السّلام) دست به شمشیر نبرد؟ که در پاسخ می‌گوییم تا مهاجان به آن مقصود اصلی و شوم دست پیدا نکنند.
از جمله اشکالات و شبهاتی که در موضوع شهادت حضرت صدیقه طاهره وارد شده آن که دفن شبان آن حضرت نه بدان سبب است که شیعه به آن اعتقاد دارد که به عنوان اعتراض به حاکمان وقت و سندی برای مظلومیت و شهادت حضرت فاطمه باشد، بلکه این اقدام به جهت وصیتی بوده که وی به اسماء بنت عمیس نموده و نمی‌خواسته اندازه حجم پیکر مطهرش را نامحرمان ببینند.
بعد از رحلت پیامبر، امت آن حضرت چنان برخوردی با فاطمه زهرا انجام دادند، گویی پیامبر فرزند دختری نداشت، اما برخی از اصحاب او چنان ظالمانه در حق او جفا کردند که بعد از مدتی کوتاه و با صدماتی که برای دفاع از حریم ولایت و خلافت به حق همسرش کشیده بود به شهادت رسید و تا ابد غاصبان خلافت را در بوته‌ی نقد و سؤال باقی گذاشت.