مکاتب اهل سنت
با توجه به اینکه مهمترین عقیده اهل تسنن عدالت صحابه است، ولی چون اشکالات فراوانی متوجه این عقیده آنان شده، تنها راه نجات خود را در کتمان حقایق دانستند؛ با اینکه این عقیده خلاف صریح آیات قرآن است، ولی به آن با صراحت دستور دادهاند.
عایشه همسر پیامبر با خلیفه سوم خود یعنی عثمان کدورتهای فراوانی داشت به نحوی که نسبتهای بزرگی همچون کفر به او میداد بلکه امر به قتل او میداد ولی همینکه کشته شد به بهانهی خون خواهی او بر علیه امیرالمومنین (علیهالسلام) قیام کرد.
از دیرباز مساله گنبد و بقعهسازی برای انبیاء، بزرگان و اوصیاء الهی وجود داشته است و صرفاً مخصوص تاریخ اسلام نیست، وقتی خلیفه دوم، بیت المقدس را فتح کرد اقدامی برای تخریب بقاع آن صورت نگرفت، در فرهنگ ایران و مصر هم بزرگان خود را در مکانهایی خاص دفن میکردند، در اسلام مقبره بزرگان دین به دلیل شان و جایگاهی که دارند مورد تکریم و احترام مردم است.
رضاع کبیر مورد پذیرش شیعه نیست؛ مخالفین شیعه در مناظرات، با جدل قصد اثبات اعتقاد شیعه به مَحرمیت از طریق رضاع کبیر دارند و در بیان موارد نقضی از شیعه، فتوایی از آیةالله خویی نقل کردهاند، اما معنای کلام را متوجه نشدهاند؛ سؤال شده که خوردن شیر زنان شیرده، چه حکمی دارد؛ جواب دادهاند فی نفسه جایز است؛ این فتوا ربطی به محرمیت بزرگسال با شرایط رضاع ندارد.
در کتب روایی اهل سنت، روایتی وجود دارد که شیرخوردن مرد اجنبی را از زن اجنبی اجازه داده و این امر را موجب ایجاد محرمیت دانسته است؛ عایشه و حفصه، این روایت را مبنا قرار داده و رضاع کبیر را باعث محرمیت میدانستند، ولى باقی همسران پیامبر، بر خلاف عایشه و حفصه، این قضیه را موردی و مخصوص سالم میدانستند.
در کتب روایی اهل سنت، روایتی وجود دارد که محرمیت توسط رضاع کبیر پذیرفته، و طبق آن عایشه و حفصه، عطاء، لیث، داود ظاهری و ابن حزم اندلسی، از علمای اهل سنت، به این حکم فتوا دادهاند؛ اکنون فرق فقهی اهل سنت این فتوا را نمیپذیرند، و مانند شیعه، شرط محرمیت از طریق رضاع را، شیر خوردن در سن کودکی میدانند.
همانگونه که نفاق در مدینه وجود داشت مکه نیز از وجود منافقین بیبهره نبوده و برخی از آیات سوره عنکبوت تصریح به این مدعا دارند پس نمیتوان گفت که هر کس درابتدای اسلام در مکه ایمان آورده، از روی اخلاص بوده است.
یکی از راههای اثبات رؤیت ماه، حکم حاکم است که رفع اختلاف میکند، به گونهای که حکم مقام معظم رهبری، برای ایجاد وحدت، بهترین راه است و نیازی به پیروی از کشورهای دیگر در این زمینه نیست.
شرکت در انتخابات نوعی شهادت و گواهی دادن است و احکام مربوط به گواهی و شهادت بر آن مرتبط میشوند، این به معنای آن است که همان طور که گواهی و شهادت دادن در مواقع لزوم از سفارشات شرعی است، شرکت در انتخابات نیز مورد سفارش است و همان طور که کتمان شهادت در شریعت اسلامی، حرام است؛ عدم شرکت در انتخابات نیز میتواند حرام باشد.
پیروان مذاهب شیعه و سنی بدانند که ما همه یک ملت هستیم، در یک کشتی سواریم و سرنوشت مشترک داریم و هرگونه اختلاف، میتواند به ضرر هر دو طرف تمام شود.
مولوی صدیق شیهکی، با اشاره به اینکه بیان و نفوذ کلمه آیتالله خامنهای بسیار بالا و اثرگذار است، اظهار کرد: صحبتهای ایشان در موضوعات مختلف به ویژه در حوزه قرآنی بینظیر است؛ عامل اصلی موفقیت کشور در حوزههای مختلف، فقط در تبعیت و گوش دادن به فرامین رهبر معظم انقلاب است.
با اینکه در طول سالیان متمادی نه تنها نقل فضایل مولا علی (علیهالسلام) ممنوع، بلکه لعن آن جناب واجب بود و حتی از نامگذاری فرزند به نام آن حضرت جلوگیری میشد، و از آن طرف در دوران اموی و غیره چقدر حدیث در مدح و فضیلت سایر خلفا و دیگران جعل گردید، ولی شهرت فضائل و مناقب امیرالمؤمنین به حدی است که کسی را توان انکار آن نیست.
خبر شهادت امیرالمؤمنین، در کتب اهل سنت به نقل از پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) با روایات معتبر و توسط راویان مورد وثوق ذکر شده است. امیرالمؤمنین به این مطلب یقین داشتند، و وقتی عیادت کنندگان در هنگام بیماری ایشان، بیتابی میکردند، با قاطعیت میفرمودند: از این مریضی از دنیا نمیروم، چون پیامبر به من فرمود که چگونه به شهادت میرسم.
سخنان عجیب مولوی عبدالحمید، به عنوان امام جمعه اهلسنت شهر زاهدان، به صورت فزایندهای در حال افزایش است. او اخیراً به رد صلاحیت نامزدهای اهلسنت کرمانشاه اعتراض کرده است، در حالیکه رد صلاحیت در این استان، ارتباطی به قومیت و مذهب ندارد!