علمای شافعی و حنبلی در کتب فقهی خود، تصریح می‌کنند که تلقین میت مستحب و جایز است؛ از جمله این علما، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌ملقن شافعی، ابن‌صلاح، رافعی، ابن‌قدامه، ابن‌مفلح، مرداوی و... هستند.

بن‌باز سعودی ادعا می‌کند که حتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله هم از احوال اهل دنیا و آنچه در آن اتفاق مى‌‌افتد، اطلاعى ندارد، اما طبق آیات قرآن و روایات صحیح اهل‌سنت و نیز نظر علمای اهل‌سنت، نمی‌توان به طور مطلق، آگاهی را از ارواح برزخیان نسبت به دنیا نفی کرد؛ بخصوص پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله که یکی از شواهد خداوند در قیامت است.

وهابیون معاصر معتقدند بین عالم دنیا و عالم برزخ رابطه‌ای برقرار نیست و آنچه نقل شده استثناء است؛ پاسخ این است که مهمترین نشانه بر اثبات یک اعتقاد، وقوع آن است؛ روایات متعددی داریم که وقوع ارتباط، از طریق «شنیدار»، «ملاقات» یا «هم‌صحبتی» را تأیید می‌کند؛ این اتفاقات برای افراد معمولی هم رخ داده و نشان می‌دهد که این ارتباط، استثنائی نیست.

وهابیون معاصر ارتباط بین ارواح در عالم برزخ با دنیا را بر خلاف اصل می‌دانند و روایاتی که بزرگان آنان در سابق پذیرفته بودند و به آن دلیل معتقد به ارتباط این دو عالم شده بودند را معجزه و خلاف اصل خوانده‌اند؛ آنان شنیدن را از عوارض جسم می‌دانند و معتقدند بر اثر مرگ، آثار مربوط به جسم، از بین رفته، در حالی که دیدن و شنیدن، از عوارض روح است.