مشرک
فرقه وهابیت با پوشش اهل سنت، به دنبال انتشار اعتقادات ضد اسلامی خود است. آن ها با نام اهل سنت، حتی اهل سنت را تکفیر می کنند و آنان را مشرک می دانند.
وهابیت برای مشرک خواندن مسلمانانی که به اولیاء متوسل شده و از آنان طلب شفاعت می‌کنند، از برخی آیات استفاده کرده و می‌گویند این عمل شبیه کار مشرکین است که خداوند آن را توصیف کرده است؛ در حالی که با توجه به آیات دیگر تفاوت‌های بسیاری می‌توان بین این دو گروه برشمرد که نسبت شرک به این مسلمانان، ناحق و بی‌انصافی است.
مشایخ صوفیه با توصیفات عرفانی و غیرواقعی خود از قطب سبب تحریک عواطف مریدان می‌شوند و از همین جاست که دیگر مرید نمی‌تواند قوه مخیله خویش را کنترل کند و از همین رو دیگر نمی‌تواند مقامی انسانی برای قطب خویش متصور شود. لذا همین می‌شود که برخی از دراویش گنابادی در صفحات شخصی از نورعلی تابنده به حضرت مهدی (عج) تعبیر می‌کنند و حتی برخی نعوذبالله شهادت به یکتایی و خدایی ایشان می‌دهند.
سرکرده وهابیت محمد بن عبدالوهاب در کلامی غلو آمیز شرک مشرکان زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را سبک‌تر از شرک (توسل، شفاعت و استغاثه) مسلمانان عصر حاضر می‌داند و عقل آن‌ها را نیز خردمندانه‌تر از عقل و درایت مسلمانان فعلی بر می‌شمرد.
محمد بن عبدالوهاب ضمن مشرک خواندن مسلمانان، حضرت آدم و حواء را نیز از دایره توحید خارج کرده و به ایشان اتهام شرک وارد کرده است. این عقیده افزون بر اینکه مخالف آیات قرآن است، برپایه روایتی موهوم و جعلی است و ابن حزم، اجماع امت اسلامی را بر جعلی بودن این روایت نقل کرده است.
محمد بن عبدالوهاب با یکسان‌انگاری اعمال مسلمانان با مشرکان زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)، آیات و روایت در این باب را بر مسلمین منطبق دانسته و استغاثه را شرک می‌داند. این در حالی است که این آیات در مورد مشرکان جاری بوده و مسلمین اساساً خارج از مصادیق آنان هستند.
در یکی از روزها که به محمد بن عبدالوهاب خبر رسید عده‌ای از مخالفین وهابیت عازم زیارت قبر پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) و حج بیت الله الحرام هستند، هنگام عبور کاروان ایشان از درعیه، زائرین را مشرک خواند.
مسلمانان هیچ گاه قبر را به عنوان بت و یا غیر آن نه به عنوان خدایی قبول دارند و نه آن را می‌پرستند چرا که معتقدند دین اسلام به خاطر همین اعمال و رفتار بت پرستان مشرک در سرزمین عربستان ظهور کرد. منتها به خاطر علاقه و پیوندی که با نزدیکان خود دارند کنار قبور امواتشان می‌روند و برایشان مغفرت و بخشش از خداوند متعال را مسئلت می‌دارند، اما وهابیت معتقدند مسلمین قبر می‌پرستند و برچسب کفر و شرک به آنان می‌زنند.
فتنه تکفیر از خطرناک‌ترین فتنه‌هایی است که در عصر حاضر، از طرف برخی از فرقه‌های تندرو و افراطی به ظاهر مسلمان یعنی وهابیت برای اسلام و مسلمین بنا نهاده شده است و سرچشمه‌ی این فتنه و توطئه می‌تواند عوامل متعددی باشد از جمله اینکه یا از طرف دشمنان خارجی اسلام مانند قوم یهود و یا با همکاری منافقان داخلی که باز دستشان در دست دشمنان خارجی است و نقشه‌های آنان را عملی می‌کنند است.
محمد بن عبدالوهاب موسس فرقه ضاله وهابیت علی رغم مخالفت سرسختانه علمای زمان خود و حتی نزدیکانش که افکار او را مسموم و انحراف فکری او را باطل می‌دانستند دست از عقایدش نکشید و با حمایت حکومت آل سعود و استعمار انگلیس بر شبه جزیره عربستان سیطره یافت و شروع به نشر عقاید پوچ و باطل خود کرد و با فتواهای عجیبش خون مسلمانان را ریخت، او فتوا داد هر که در بلاد کفار باشد و هجرت نکند کافر است.
از بن باز عالم بزرگ وهابیت سوال شده است، کسی که به نزد اموات و اولیاء برود و به آنان استغاثه جوید، حکمش چیست؟ آیا کسی که مثلا به مسجد النبی برود و کنار قبر پیامبر بایستد و بگوید یا رسول الله، تو بین خدا و من واسطه شو و شفای فرزندم را از خداوند بخواه. حکمش چیست؟ بن باز در پاسخ می‌گوید: چنین فردی مشرک به شرک اکبر است.
وهابیت و سران ایشان در پی توجیه عقاید تکفیری خود در قبال جامعه‌ی مسلمان، دائما در پی توجیهاتی هستند که به واسطه‌ی آن بین مسلمین و مشرکان صدر اسلام مقارنه و شباهتی ایجاد کنند و بر مبنای این شباهت مسلمانان را کافر و مشرک جلوه دهند. لذا برای مشرکان فضائل می‌سازند و درباره مسلمانان به بزرگ‌نمایی خطاهای ایشان اقدام می نمایند.