قداست
حضرت علی (ع) در میان فرقه اهل حق از قداستی والا برخوردار است. می‌توان منشأ این قداست را از نگاه این فرقه در چند امر جستجو کرد، که مهم‌ترین این مبانی، عقیده حلول می‌باشد.
دونادون از باورهای بنیادین فرقه اهل حق است. بر اساس این باور معتقدند که روح بزرگان و انبیاء الهی در جسم بزرگان و پیران این فرقه حلول کرده و بدین جهت برای آنها تقدس و احترام خاصی قائل می‌شوند.
در فرقه‌های صوفیه بنا بر اقتضائی که دارد قطب و بزرگ فرقه را انسانی فوق‌العاده مقدس و عرفانی معرفی می‌کنند. شأن و جایگاه غیرواقعی قائل شدن برای قطب، توسط مشایخ صوفیه یا حتی خود قطب باعث می‌شود که مرید خود را در جایگاهی نبیند که بخواهد درباره قطب قضاوت کند، لذا چشم و گوش خود را بر حقایق می‌بندد و درواقع قطب و شیخ فرقه می‌شوند چشم و گوش مرید.