طینت به معنای گِل است و منظور از آن خلقت و سرشت است؛ در جوامع روایی فریقین روایاتی وجود دارد که بر اساس آنها خداوند انسان های مؤمن را از ماده ای خوشبو و خوشایند با عنوان طینت علیین و انسان های کافر از ماده ای بدبو و ناخوشایند با عنوان طینت سجین آفریده است.

بعضی از اموری که انسان ها در سطح جهان به آنها اهتمام دارند از ریشه درونی آنها سرچشمه می گیرد که اصل آنها ربطی به آداب و رسوم منطقه ای ندارد و تنها در شیوه بروز اجتماعی آنها آداب و رسوم منطقه ای جلوه گر خواهد بود.

انسان به صورت فطری دنبال حقیقت و امور فراطبیعی است. حال سوال این است که چرا انسان ها با این قوه حق جویی دچار انحرافات فرقه ها می شوند. انسانی که سعی کند قوه حق جویی را فاسد نکند و ملتزم به آن باشد همیشه در راه حق است. در مسیر حق بودن مهم است. عوامل مادی و کسب درآمد و عدم اعتماد به نفس و ترس از واکنش های سلبی فرقه، ازعلل دیگر باقی ماندن افراد در فرقه می باشد.