فضائل امیرالمؤمنین
بزرگان اهل سنت هیچگاه حقایق تاریخی و ضعفهای صحابه را بیان نمیدارند، اما ابن ابی الحدید انصاف را رعایت کرده و وقایع صدر اسلام را آن طور که بوده است بیان داشته است، هر چند از نظر همکیشان خود به خاطر بازگو کردن حقایق مورد طرد قرار گرفته است.
معاویه به سعد بن ابیوقاص دستور داد تا امام علی (علیهالسلام) را لعن کند وهنگامیکه او این کار را نکرد وی را مواخذه کرد، اما سعد بن ابیوقاص با یادآوری فضائل امیرالمومنین (علیهالسلام) از لعن کردن آن حضرت خودداری کرد.
خطبه بدون الف، خطبه شریفی است که از معجزات امیرالمؤمنین در فنّ بلاغت و فصاحت است و مشتمِل بر مبانی معنوی بس بلند و معانی دلنواز بس ارزشمند است و مفاهیم این خطبه بسیار عمیق بوده و از سه موضوع کلی توحید، نبوت، و معاد صحبت شده است.
قرآن کریم مملو از آیاتی است که در شأن اؤلیا و اصفیای الهی نازل شده است. در این میان حضرت علی (علیهالسلام) بیشترین بهره را نسبت به امامان دیگر و حتی برخی پیامبران برده است و آیات بسیاری در شأن ایشانن نازل شده است. از آنجایی که دشمنان اهل بیت نتوانستند آنها را انکار کنند، دست به تحریف آنها زده و آیات فضائل را به نام خود زدند.
روایاتی که در فضائل شیعه و محبین اهل بیت وارد شده حاکی از این است که شیعیان جزء کسانی هستند که با پیروی از اهل بیت پیامبر جایگاه خود را هم دنیا و هم در آخرت تثبیت کرده و جزء رستگاران امت پیامبرند. کسانیکه در راه حبّ اهل بیت دچار صدمات زیادی شدند اما از اعتقادات خود دست نکشیدند.
به راستی چرا وهّابیت چون به روایتی در فضایل اهلبیت (علیهم السّلام) در منابع و کتابهای مورد قبول خود میرسند که با دلایل قرآنی و روایی به خوبی قابل اثبات است، آن را غلوآمیز و دروغ میپندارند. برای نمونه به دو مورد از مخالفتهای ابن تیمیه با روایات فضایل اشاره میکنیم: سردمدار وهّابیت در کتاب خود وقتی به روایاتی از فضایل اهلبیت (علیهم السّلام) که دو نمونه...
علم و دانش یکی از لوازم حکومت است. امام برای حکومت بهتر بر جامعه اسلامی باید دارای علم و دانش بالا باشد و هرچه سطح دانش بیشتر باشد، اداره آن حکومت موفقتر خواهد بود و از آن طرف اگر سطح دانش پایین باشد، جامعه را به سقوط میکشاند. لذا باید عقل را قاضی قرار داد تا ببینیم بین حضرت علی و دیگر خلفا کدام را باید برای خلافت انتخاب کرد.
یکی از شبهاتی ابن تیمیه در مبحث غدیر به شیعه وارد میکند این شبهه میباشد که حدیث موالاة «من کنت مولاه فعلیّ مولاه» را ترمذی و احمد بن حنبل روایت کردهاند؛ امّا این بخش از جمله دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) «خدایا دوست بدار هر که او را دوست بدارد و دشمن بدار هر که با او دشمن است.» بدون تردید دروغی است که...
روایت «سد الأبواب الا باب علی (بسته شدن همه درها به مسجد، به جز درب خانۀ علی علیه السلام به امر پیامبر)» که نقل شده است، ثابت میکند که این فضیلت از فضائل اختصاصی امیر مؤمنان (علیهالسلام) است. از طرف دیگر روایات «سد الأبواب الا باب ابوبکر» نیز ثابت میکند که رسول خدا همه درها را بسته است، جز در خانه ابوبکر؛ و این یک...
حضرت علی (علیه السلام) جزو معدود شخصیتهایی است که از صدر اسلام تاکنون مورد آماج تهمتها و ناسزاهاست. این دشمنیها از همان ابتدای حمایت حضرت، از رسولخدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آغاز، و با شدت بیشتری از جانب سلفیون و وهابیت، در زمان حاضر ادامه دارد. که این نشان از مظلومیت پایانناپذیر امیرالمؤمنین (علیه السلام) دارد.
گروهی از طايفه آل سرح پيش رسول خدا آمدند، پس آن حضرت فرمود: يا نماز را میخوانيد، زكات میپردازيد، دستورات را گوش میدهيد و اطاعت میكنيد، يا كسی را به سوی شما میفرستم كه همانند من است، با جنگاورانتان میجنگد، خانوادهتان را اسیر میكند، خدايا! يا خودم میروم يا كسیكه مثل من است. سپس دست علی را بلند كرد.
آیه تطهیر یکی از آیاتی است که در عظمت شأن اهلبیت(علیهم السلام) نازل شده است. دلالت و ظهور آیه بر پاکی اهلبیت(علیهم السلام) از هر پلیدی و رجس روشن و واضح است. ابن تیمیه که عدم برتری امیر المؤمنین(علیه السلام) در بین صحابه خط قرمز اوست تلاش دارد به هر روش ممکن این امر را مردود و باطل نشان دهد. تأویل یکی از شگردهای ابن تیمیه است.
ابنتیمیه حرّانی کسی است که هر جا حدیثی در فضایل اهلبیت (علیهم السّلام) میدید، با تمام توان در مقام انکار و یا تضعیف آن بر میآمد؛ که این خود دلیلی بر خبث طینت او است. بنابراین طبیعی است کسی که به برترین شخصیت جهان اسلام بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اهانت میکند، این اهانت خود را واضح و آشکار کند.
یکی از مسائلی که از دیر باز تا کنون مورد بحث بین فرقههای مسلمین بوده است بحث موصوف شدن به صفت ناجیه است که هر کدام از فرق سعی دارند خود را موصوف به آن کنند و بر این امر ادلهای اقامه کردهاند. به نظر شیعه صراط حق و راه نجات همان است که در کلام پیامبر (صلی الله علیه و آله) به آن تصریح شده است، و ایشان در موقعیتهای مختلف به بیان حقانیت علی..