صحیحین
با بررسی روایات موجود منابع معتبر اهل سنت، اقرارهایی دیده می‌شود که بی‌ادبی و جسارت عامدانه از آن فهمیده می‌شود. بعضی از علما و محدثین اهل سنت بر این باورند که علم و آگاهی عده‌ای از صحابه، از رسول خدا بیشتر بوده است. این روایات با روح معنای رسالت و با ظاهر و باطن آیات قرآن در تضاد کامل است.
وهابیون، با طلب شفاعت از اموات به شدت مخالف بوده و آن را ممنوع تلقی کرده‌اند. آنان برای اثبات این مدعای خود به ادله‌ای ازجمله انقطاع اعمال بعد از مرگ و عدم سماع موتی استناد جسته‌اند حال آنکه با توجه به متون اسلامی، اعمال انسان، پس از مرگ، منقطع نمی‌شود، همچنین اموات نیز صدای زندگان را می‌شنوند.
هیچ عالم حدیثی معصوم نبوده و هر آنچه را که از روایات در کتابش نقل می‌کند باید بررسی سندی شود، و این فرقی بین علمای شیعه و اهل سنت ندارد، از این رو نباید در مورد کتابهای روایی، غلو کرد و مدعی شد که بعد از قرآن تنها این کتاب صحیح است و بقیه مشکل دارند.
در بین روایاتی که طبق نظر اهل سنت معتبر است آمده است که پیامبر اکرم به لهو و لعب، و خواندن کنیزکان و دف زدن آنان تشویق کرده و آن را مورد تایید قرار داده‌اند؛ این مطالب با روح اسلام سازگار نیست و نسبتی سخیف به پیامبر اکرم است.
برخی از وهابیان معتقدند که علم غیب مربوط به آینده مخصوص خداوند متعال است در حالی که در روایات بخاری آمده که پیامبر اخبار از غیب داده‌اند همانند نزول حضرت عیسی در زمان ظهور امام الزمان است.