دیدگاه علمای اهل سنت
وهابیت اتهام می‌زند که شیعیان به سند اهمیت نمی‌دهند؛ اگر آنان خود را جزء اهل سنت می‌دانند، بدانند که عالمان اهل سنت نیز عمل علما موافق یک حدیث را، سبب صحیح دانستن آن حدیث می‌دانند؛ از مالک بن انس نقل می‌کنند که اگر حدیثی نزد عالمان مدینه مشهور باشد، برای عمل کردن به آن لازم نیست سند صحیحی داشته باشد.
ذهبی از علمای رجالی و مورخ اهل سنت می‌گوید در مورد اسناد و طرق حديث غديرخم کتابی نوشته‌ام. او در مورد حديث غدیر گفته: «صدر حدیث (من کنت مولاه) متواتر است و من به صدور آن از پیامبر (صلی الله علیه و آله) یقین دارم و جمله (اللهم وال من والاه) نیز سندش قوی است.» و این کلام را آلوسی و ابن کثیر نیز نقل کرده‌اند.
احمد بن حنبل از ابن عباس چنین نقل روایت می‌کند: روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر روی زمین چهار خط کشید و فرمود: می‌دانید این خطوط به چه معنی است؟ اصحاب پاسخ دادند: خدا و رسولش آگاه‌ترند. پیامبر فرمود: این چهار خط، نشان از چهار زن بهشتی می‌دهد. بهترین زنان بهشت خدیجه، فاطمه، آسیه همسر فرعون و مریم است.
نسائی کتابی در فضایل صحابه نوشته به نام «فضایل الصحابه» اما در این کتاب هیچ فضیلتی از معاویه نقل نکرده است. وقتی از او پرسیدند که چرا در رابطه با فضایل معاویه چیزی ننوشته‌ای؟ پاسخ داد: درباره او چه بنویسم، در حالیکه پیامبر (صلی الله علیه و آله) در توصیف او فرمود: «اللهم لاتشبع بطنه؛ خدایا شکم او را سیر نکن»
گروه‌های تکفیری و وهابیت خود را پیرو سلف صالح می‌دانند و در اعمال، رفتار و اعتقادات خود، ادعای تابعیت از پیامبر اسلام (ص)، صحابه و تابعین دارند. در واقع ریشه‌های تاریخی و نظری جریان سلفی- تکفیری عمدتاً به گونه‌ی خاصی در قالب اهل حدیث و مذهب حنبلی بازمی‌گردد. اما آیا امام احمد بن حنبل همه را تکفیر می‌کند؟ قطعاً این‌طور نیست.
نخستين مخالفان بنيان‌گذار وهابيت، پدر و برادرش بودهاند، برادرش «شيخ سليمان» در رد افكار «محمدبن عبدالوهاب» و بدعتهاىش مىگويد: در اين مدت هشت‌صد سال (فاصله ميان قرن سوم تا قرن دوازدهم) كه از زمان ائمه چهارگانه اهل سنت مىگذرد از هيچ عالمى از علماء اسلام روايت نشده است كه اين امور را (شفاعت، توسل و زیارت) كفر دانسته باشد.
عصام عماد که یمنی، از سلفیان وهابی و از شاگردان طراز اول بن باز سعودی بود می‌گوید: از اسباب شیعه شدنم: مطالعه‌ی دقیق کتب معتبر اهل سنت و مشاهده‌ی عدم حقیقت در راه وهابیت و اختلاف عظیم این فرقه با دیگر مذاهب اسلامی و کشف حقایقی که سرچشمه‌ی آن در مذهب تشیع بوده و نبودن این واقعیت در مذاهب دیگر، جهل و نادانی و تعصب کورکورانه ...
یکی از عالمان محقق که به حقیقت رهنمون شد، شیخ خلیل هاشم است؛ او می‌گوید: از یک شیعه دلیل خواستم، او گفت: حدیث پیامبر در جریان جنگ خندق درباره‌ی امیرالمؤمنین؛ حدیث غدیر؛ آیه تطهیر و لیلة المبیت و... و ترس ابوبکر از کفار هنگام مصاحبت با پیامبر؛ تحقیق نسبت به این مطالب و اقرار علمای اهل سنت به این حقایق باعث شیعه شدنم شد.
یکی از عالمان مستبصر کشور مغرب، سید ادریس حسینی است؛ او می‌گوید: «حقیقتاً امام حسین (علیه السلام) مرا شیعه کرد؛ حکومت اسلامی ایران بزرگ‌ترین تحول و باعث تغییر مذهب من گردید و امام خمینی را قدیس این قرن می‌دانستم... سخن عالم بزرگ شیعه شهید صدر مرا متحوّل کرد که گفته بود در امام ذوب شوید همان‌طور که خودش در اسلام ذوب شد.»
خداوند نور حقیقت را در دل افرادی روشن می‌کند که به دنبال صراط مستقیم هستند. لذا برخی با تحقیق راه نجات را می‌یابند و رستگار می‌شوند؛ یکی از این افراد ره‌یافته، عالم اهل سنت اسعد وحید قاسم است. او هجمه‌های وهابیت علیه شیعه را نمی‌پذیرد و اقرار می‌کند که عالمان شیعه در هدایت مردم به مراتب هوشیارتر از بزرگان اهل سنت عمل می‌کنند.
یکی از نمادها و جلوه‌های دشمنی وهابیت با حضرت علی (علیه السّلام)، اعتقاد به نظریه تثلیث خلفا، تبایغ و انتشار آن در میان جامعه اسلامی و مسلمانان است. ابن‌تیمیه حرانی در راستای تنقیص حضرت علی (علیه السّلام) نظریه تثلیث خلفا را تبلیغ کرده است. این در حالی است علمای بزرگ اهل‌سنت نظریه تثلیث خلفا را نپذیرفته‌اند.
علمای بزرگ اهل سنت در تأیید حدیث «انا مدینة العلم و علی بابها؛ من شهر علم هستم، و علی دربِ آن.» این‌گونه نظر داده‌اند: حاکم نیشابوری و متقی هندی آن را صحیح می‌دانند؛ ابن‌حجر عسقلانی و سیوطی و علائی، آن را حسن می‌دانند. ابن حجر می‌گوید: حدیث جعلی نیست. فتنی و علائی گفته‌اند: هر کسی حکم به کذب یا جعل این حدیث کرده، خطا کرده است.
یکی از مصادیق بارز و روشن غلو، سخنان حنابله در مورد پیشوای خود، احمد بن حنبل است. از باب نمونه آنان می‌گویند: احمد بن نصر، پیامبر را در خواب دیده و از آن حضرت میپرسد: به چه کسی مراجعه کرده و از چه کسی پیروی کنیم و مذهب و اعتقادات چه کسی را انتخاب کنیم؟ ایشان فرمودند: به احمد بن حنبل مراجعه کنید او فقیه با ورع و زاهدی است.
مذهب تشیع مذهبی است که برگرفته شده از علوم اهل بیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌باشد، این مذهب به واسطه اتصالش به امامان معصوم که جانشینان پیامبر خاتم هستند علم الهی را یدک می‌کشند، مذهبی که در هر برهه‌ای از زمان جوابگوی تمام مسائل دینی و دنیایی مردم به پشتوانه عقل و نقل است و تمام مذاهب اسلامی را مقهور خود کرده است.