برزخ
وهابیون معاصر معتقدند بین عالم دنیا و عالم برزخ رابطه‌ای برقرار نیست و آنچه نقل شده استثناء است؛ پاسخ این است که مهمترین نشانه بر اثبات یک اعتقاد، وقوع آن است؛ ارتباط اهل برزخ با زندگان، گاه در هنگام زیارت قبور آنان صورت می‌پذیرد؛ گاهی به صورت عرضه اعمال زندگان برای آنان بیان شده و گاهی نیز روح مردگان با روح زنده‌ها در خواب ملاقات می‌کنند که این صورت‌ها در روایات بسیاری ذکر شده‌اند.
در بین دنیا و آخرت، عالم دیگری وجود دارد که به آن برزخ می‌گویند؛ در برخی آیات قرآن از جمله آیه ۱۰۰ سوره مؤمنون، به صراحت به آن اشاره شده و در آیات بسیاری انتقال از این عالم به عالم دیگری قبل از قیامت مطرح شده است و اگر حیات در آن عالم پذیرفته نشود، خطابات قرآنی به انبیاء پیشین مانند سلام بر آنان و امر قرآن به مؤمنان به صلوات بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و ... بی‌ثمر خواهد بود.
در بین دنیا و آخرت، عالم دیگری وجود دارد که به آن برزخ می‌گویند. علمای اهل‌سنت به دلیل آیات و روایات صحیحی که در کتاب‌های خود دارند، به حیات در آن عالم معتقدند. در روایات ارتباط بین این دو عالم بیان شده و این ارتباط دوطرفه است که هم زندگان می‌توانند به مردگان منفعت برسانند و هم مردگان می‌توانند نفعی برای زنده‌ها داشته باشند.
سماع موتی از مسائلی است که بیشتر مسلمانان به آن اعتقاد داشته‌اند و تنها وهابیت معاصر به خاطر تناقض‌هایی که بین این نظریه و افکار خود دیده است این مفاهیم را تغییر داده است. ایشان از پیروی بزرگان خود دست برداشته و آنچه را مناسب عقیده خود می‌بینند برمی‌گزینند. زیرا حتی ابن تیمیه و ابن قیم و محمد بن عبدالوهاب نیز آن را پذیرفته‌اند