امام رضا
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ زن بودایی که در حرم امام رضا علیهالسلام، شیعه شد.
در انتقاد به منابع حدیثی شیعه برای اثبات بطلان این مذهب، روایتی از شیخ صدوق را میآورند و ادعا میکنند قاتل امام رضا(ع) راوی آن است و آن حدیث را پذیرفتهاند؛ در حالی که از یک روایت برداشت میشود شخص مذکور ممدوح باشد؛ نهایتاً اگر طبق برداشت برخی علما، وی را ضعیف بدانیم، مانند حدیث ضعیف با آن برخورد میکنیم.
هنگامیكه حضرت امام جواد (ع) متولد شد، حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمودند: «هيچ مولودی همانند فرزند من، مايه بركت براي شيعيان نخواهد بود.»
اتباع احمد بصری ادعا دارند که یکسری کراماتی را از جناب احمدبصری دیده اند، اولا؛ این که مومنین به ایشان بعد از ایمان، کرامتی ببینند که راه شناخت امام نیست، بلکه باید مخالفین یا محققین ببینند و از همه مهمتر اعجاز مانند جریان امام رضا (ع) باید به درخواست و به موضوع تعیین شده توسط مخالف مدعی امامت باشد.
امام جواد (ع) فرمود: خدای تبارک و تعالی پدرم را رضا نامید؛ زیرا مورد رضای رسول خدا و امامان پس از او در زمین بوده است. همچنانکه وی مرضیّ موافقان از دوستانش بود، مرضی مخالفان از دشمنانش نیز بوده است و این ویژگی اختصاص به او داشته و هیچیک از پدرانش اینچنین نبوده اند، از این رو از میان آنان ملقب به رضا گشت.
کتاب «امام رضا (ع) به روايت اهل سنت» به قلم حجت الاسلام محمد محسن مروجی طبسی نگاشته شده است. ابن کتاب در هفت دفتر با موضوعات زندگانی حضرت، شخصيت، روايت، امامت، ولايت عهدی، كرامت و زیارت، با قلمی روان و مستند به تألیف در آمده است که تاكنون به 9 زبان زنده دنيا همچون عربی، تركی، تاجيک، انگليسی، فرانسوی، مالايی و اردو توسط بنياد پژوهشهای آستان قدس رضوی ترجمه شده است.
کتاب مناظرات تاريخی امام رضا (ع) با پيروان مذاهب و مکاتب ديگر که به تحقیق و قلم آیت الله مکارم شیرازی جمع آوری شده است، پیرامون مناظرات امام رضا (ع) با علما و دانشمندان ادیان و مذاهب بوده است. نویسنده در این کتاب با قلمی روان به بیان مناظرات حضرت پرداخته است.
امام جواد (علیه السلام) فرمود: خدای تبارک و تعالی پدرم را «رضا» نامید؛ زیرا مورد رضای رسول خدا و امامان پس از او در زمین بوده است. همچنانکه وی مرضیّ موافقان از دوستانش بود مرضی مخالفان از دشمنانش بوده است و این ویژگی اختصاص به او داشته و هیچ یک از پدرانش این چنین نبوده اند، از این رو از میان آنان ملقب به «رضا» گشت.
حدیث سِلسِلَةُ الذَّهَب، حدیث قدسی منقول از امام رضا (علیهالسلام) در باب توحید و شروط آن است. امام این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرد. سلسله سند حدیث، همگی امامان معصومند تا به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و سرانجام به خداوند میرسد؛ این یکی از دلایلی است که حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کردهاند.
زیارت «هفت حدیث» از زیارت نامههایی است که علمای شیعه، بر قرائت آن در هنگام زیارت امام رضا (علیهالسلام) تاکید فرمودهاند. در این زیارت، 7 روایت در جهت تبیین فضیلت زیارت امام رضا (علیهالسلام) ذکر شده که رفع مشکلات، پاک شدن گناهان، ورود به بهشت و حشر با ائمه ازجمله فضایل مطرح شده در این زیارتنامه است.
علمای اهل سنت برای توسل و تبرک و برآورده شدن حاجت خودشان به زیارت قبر اولیای الهی میرفتند، تا خداوند دعای آنها را به اجابت برساند؛ چنانچه بسیاری از علمای اهل سنت به زیارت قبر امام رضا (علیهالسلام) میرفتند تا توسل و تبرک به این ولی خداوند داشته باشند.
ولی نعمت عالم هستی، امام رضا (علیهالسلام)، شخصیتی الهی است که حلقهی وصل ما بین رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) و وجود با عظمت صاحب الزمان (عجلاللهفرجه) محسوب میشوند و باید دانست شیعیان ایشان همان کسانی هستند که اعتقاد به دوازده امام بر حق، یعنی اوصیای رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) را دارند؛ در حالی که بقیهی فرق و مذاهب از این اصل دور هستند.
امام رضا (علیهالسلام) در هجرت اجباری، از مدينه به مَرْو، پس از عبور از شهرهاى ایران وارد نيشابور شدند؛ سپس از ده سرخ و کوه سنگی عبور کردند؛ در ده سرخ به منظور دستیابی به آب، زمین را به دست خویش اندکی حفر کرده، چشمهای جوشید و در کوه سنگی، امام برکت سنگهای این ناحیه را طلب کردند.
یکی از سبکها و ویژگیهای خاص شبهجنبشهای معنوی استفاده از واژهها و کلمات جذاب است که غالب مخاطبان آنها به این کلیدواژهها نیاز دارند تا به درد و رنج خود پایان دهند. این الفاظ بعضاً چنان جذابیت دارد که حتی افرادی که دغدغهای در آن موضوع ندارند را نیز به سمت خود میکشاند. یکی از این الفاظ، شفابخشی و شفا دهی است.