از شاخصه‌های اساسی جریان افراطی تشیّع لندنی، افراط و غلوّ در مسئله تبرّی است. به دلیل همین مبنای افراطی است که طرفداران و بزرگان این جریان، مخالف با آرمان آزادی فلسطین و قدس و جبهه مقاومت هستند و اسرائیل غاصب را به رسمیت می‌شناسند و چشم بر جنایات دشمن اصلی تشیع (صهیونیسم) بسته‌اند، این در حالی است که سیره اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع)، خلاف این مبنا است.

در سال‌های اخیر جریان افراطی تشیع انگلیسی با سوء استفاده از عشق و علاقه شیعیان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و با هدف قرار دادن اقشار مذهبی و فهم نقش هیئات مذهبی در بصیرت افزایی اقدام به مبارزه با خط انقلابی‌گری کرده و در این راه، کمک‌های مالی خود را به جلسات، هیئات مذهبی و مواکب، مشروط به اجرای دستورالعمل‌های سیاسی کرده است.

تشیع انگلیسی با غلو در تبری، اسلام را در تبری دروغین خلاصه می‌کند و تمامی مطالب دینی را به سمت آن سوق می‌دهد؛ از دیدگاه شیعه لندنی، تبری، مخاصمه و مواجهه با اهل سنت و توهین و دشنام به آن‌ها و مقدسات آن‌ها معنا می‌شود، این تفسیر از تبری که حاکی از نگاه بسته و فقط تاریخی به این اصل مترقی و به روز است، نوعی غلو در عقیده را در پی دارد.

تشیع لندنی به مانند جریان انجمن حجتیه که تشکیل حکومت در زمان غیبت را بدعت می‌داند، دارای تفکر جدایی دین از سیاست است. رهبران این جریان افراطی برای دیدگاه خود، استناداتی روایی نقل می‌کنند، در حالی‌که در سند برخی از این روایات، افراد ضعیف و دروغگو هستند و دلالت اخبار آنان با دیگر روایات، در تناقض است.

مقام معظم رهبری (مد‌ظله) صریحاً فرمودند: «ما تشیعی را که مرکز و پایگاه تبلیغاتش لندن است قبول نداریم؛ این تشیعی نیست که ائمه (ع) آن را ترویج کردند.» و امام راحل نیز می‌فرمودند: «هر کسی که توهم جدایی دین از سیاست را داشته باشد، نه دین را می‌شناسد و نه سیاست را.» «این دیگر مذهب واقعی نیست؛ بلکه مذهبی است که مردم آن را مذهب آمریکایی می‌نامند.»

صالح سیبویه، رئیس «مجلس اسلامی جهانی علمای دین» سفرهای بین المللی و دیدارهایی با نمایندگان ادیان دیگر با محوریت تأکید بر صلح و هم‌زیستی مسالمت آمیز داشته است؛ این مجلس در سال‌های اخیر و در اوج حرکت‌های سیاسی برای پروژه عادی ‌سازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی و با حمایت افرادی که مرتبط با جریان شیرازی‌ها هستند، تأسیس شده است.