پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اسلام، دینی کامل است و همه نیازهای بشر در ابعاد فردی و اجتماعی را در نظر گرفته است؛ اما با توجه به مبانی ارائه شده از جانب شیعه افراطی تشیع لندنی از دیدگاه این جریان افراطی، اسلام دینی حداقلی و ناقص است؛ در حقیقت شیعه افراطی، آیات جهاد و امر به معروف را در زمان غیبت تعطیل کرده و امر به معروف و نهی از منکر را در امور کوچک و فردی منحصر کرده است؛ از این رو شیعه انگلیسی به هزاران آیه و روایت در زمینه مناسبات سیاسی، اقتصادی و تعلیم و تربیت بی‌توجه است و فقط به همین عزاداری اکتفا کرده و تمام احکام اجتماعی اسلام را تا زمانی که امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) ظهور کرده و خود اقدام به امور حکومتی و اجتماعی کنند، تعطیل شده می داند؛ که البته این حرفی باطل است.

تفکر حداقلی نسبت به دین در این جریان، باعث شده آنان تلاش در رفع ظلم از مظلومان را رها کرده و زمینه سازی برای ظهور امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) را به فراموشی بسپارند. اسلامی که تشیع انگلیسی معرفی می‌کند، اسلامی خنثی و حداقلی است که حکومت‌داری را به دیگران سپرده و دین‌داری را منحصر در اعمال افراطی فردی می‌داند؛ لذا این قرائت از دین، نه تنها ایجاد تمدن نوین اسلامی را آرمان خود نمی‌داند، بلکه خود بزرگ‌ترین مانع در راه ایجاد تمدنی اسلامی میان امت‌های مسلمان است.[1]

اسلام برائتی و تکفیر اهل قبله؛
این جریان با سوء استفاده از تعصبات مذهبی مردم، تمامی مطالب دینی را به سمت مخاصمه و مواجهه با اهل سنت سوق می‌دهد و تنها از دریچه تنگ اختلافات شیعه و سنی به تمام مسائل دینی نگاه می‌کند؛ با این رویکرد است که مبلغین این جریان، تنها به بیان مسائلی می‌پردازند که شیعه و سنی در آن اختلاف داشته و آن‌ها می‌توانند با دامن زدن به این مباحث، به تشدید دشمنی‌های دینی و مذهبی بپردازند.
این افراد به راحتی دیگر مسلمانان را دشنام داده و اهل تسنن را خارج از دین و کافر می‌دانند؛ همچنین بزرگانی از شیعه که منتقد دیدگاه‌های آنان باشند را نیز از دایره اسلام خارج دانسته و حکم به کفر و فسق آنان می‌کنند.

تشیع لندنی بر خلاف مبانی اسلام، گوینده شهادتین را کافر دانسته و احکام کافر را بر او جاری می‌کند،[2] در حالی‌که بزرگان شیعه و اهل تسنن، در تعریف مسلمان اتفاق دارند و می‌گویند مسلمان کسی است که شهادتین را بر زبان جاری کند؛ به عنوان نمونه، شهید محمدباقر صدر در تعریف مسلمان می گوید: «من آمن بوحدانية الله و رسالة محمد ص و اليوم الآخر فهو مسلم طاهر من ای فرقة أو طائفة أو مذهب كان من المذاهب الاسلاميه وكل انسان أعلن الشهادتين (الشهادة لله بالتوحيد و للنبي محمد بالرسالة فهو مسلم عملياً و طاهر)[3] کسی‌ که به وحدانیت خداوند و رسالت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و روز قیامت ایمان آورد، مسلمان و پاک است، از هر فرقه یا طایفه یا مذهبی از مذاهب اسلامی باشد و هر انسانی که شهادتین یعنی اعتراف به توحید و رسالت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را ابراز کند.»

در صحیح بخاری نیز چنین آمده: «أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلاَةَ، وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّ الإِسْلاَمِ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ.[4] من مأمور هستم با مردم بجنگم تا این‌که به وحدانیت خداوند و رسالت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شهادت دهند و نماز به پا دارند و زکات را بپردازند. پس هرگاه چنین کردند، خون و مالشان از ناحیه من محترم است، مگر اینکه اسلام، کشته شدن و تصاحب اموالش را حق دانسته باشد! و حساب این‌ها با خداست.»

پی‌نوشت:
[1]. برگرفته از سخنرانی دکتر رحیم پور ازغدی در نشست تشیع لندنی و اسلام آمریکایی، به نقل از از مشرق نیوز.
[2]. افضلی، محمد علی و مومنی ها، محمد علی، غلو و افراط درجریان شیعه انگلیسی، ص146.
[3]. صدر، سید محمد باقر، الفتاوی الواضحة، ص۲۲۱، نشر مطبعة الآداب النجف الاشرف.   
[4]. بخاری، صحیح بخاری، ج1، ص17، ح25.