مفتی‌های وهابی با استناد به تاریخ طبری ادعا می‌کنند امیرالمؤمنین علی (ع) در روز بیعت با ابوبکر، جزء اولین نفرات بیعت کننده بوده‌اند؛ اما با بررسی در منابع معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که این ادعا باطل است و بخاری این بیعت را بعد از شهادت حضرت زهرا (س) یعنی شش ماه بعد از به خلافت رسیدن ابوبکر می‌داند.

یکی از اتفاقات مهم در تاریخ اسلام، هجرت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مدینه منوره است. علاوه بر آن که این اتفاق مهم در قرآن ذکر شده، کتب معتبر اهل سنت، به مشخصات خاص همراه نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره می‌کنند که جای تامل است.

یکی از احادیث و فضایل ساختگی برای ابوبکر، این حدیث است که از پیامبر نقل کرده‌اند که فرمود: شب معراج خانه‌ی بزرگی دیدم؛ به جبرئیل گفتم این مکان برای چه کسی است؟ جبرئیل گفت این منزل و خانه برای ابوبکر است؛ این حدیث مورد نقد سندی توسط علمای اهل سنت واقع گردیده است.

در یکی از روایات جعلی در فضیلت‌سازی برای ابوبکر آمده است: «بین عقیل و ابوبکر فحش و دشنام ردّ و بدل شد؛ ابوبکر شکایت نزد پیامبر برد؛ پیامبر فرمود: به خدا قسم! هیچ‌یک از شما نیست مگر آن‌که بر درب خانه‌ی دلش تاریکی است، مگر ابوبکر!» سازنده حدیث متوجه ضربه‌ای که با این حدیث به ابوبکر زده است، نشده!

ابوبکر درباره‌ی عمر بن خطاب نظر خوبی نداشت، به همین خاطر عبدالرحمان بن عوف به او می‌گوید: عمر بهتر از آن است که تو می‌اندیشی؛ در اظهار نظر عثمان نیز دو هدف دنبال می‌شود، ابتدا جانشینی عمر بن خطاب را برای ابوبکر و سپس خلافت عثمان از زبان ابوبکر.

مدعیان خلافت در حدّ و اندازه‌ی جانشینی پیامبر نبودند، بلکه در مواقعی موجبات ناراحتی رسول خدا را فراهم می‌کردند. ایجی می‌نویسد: «روایت شده رسول خدا نخست ابوبکر را به طرف خیبر فرستاد که او فرار کرد و شکست خورد. سپس عمر بن خطاب را فرستاد و او هم به همان سرنوشت دچار شد، پس در این هنگام پیامبر ناراحت و خشمگین شد.» و عبدالکریم خطیب می‌گوید: «در میدان‌های نبرد، هیچ شجاعتی از ابوبکر دیده نشده است.»