پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در آغاز سال دوم مخالفت علنی‌اش با نظام اسلامی، یک هفته پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی توسط نیروهای مقاومت فلسطین، طرح خود درباره صلح فلسطینیان با اسرائیل را راهکاری اسلامی دانست و گفت: «ما در اسلام داریم که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با سرسخت‌ترین دشمنان‌شان، یعنی مردم مکه نشستند و صلح کردند و این صلح سبب پیروزی شد، درحالی که مردم مکه، آن حضرت و صحابه را از مکه اخراج کردند و با آنها جنگیدند. در موضوع فلسطین نیز باید به یک حل‌وفصل عادلانه و منصفانه برسیم».[1]

عبدالحمید که از اسلام دم می‌زند، قصد دارد برای طرح ضداسلامی خود درباره فلسطین، از تاریخ اسلام شاهد و دلیل بیاورد، صلح حدیبیه را مطرح می‌کند. وی باید بداند که برای الگو گرفتن از عملکرد حضرات معصومین علیهم‌السلام باید شرایط آن زمان سنجیده شود و به عنوان عکس‌العمل معصوم، نظری به عنوان راهکار اسلامی مطرح شود. این‌گونه نیست که هرکس طرفدار صلح است و این نظر را دارد که همه باید با یکدیگر در صلح باشند و هیچ گونه جهاد یا قتلی را نمی‌پذیرد، از صلح‌های دوران پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نام بَرَد و با استفاده از این قسمت‌های صدر اسلام، نظر خود را ثابت کند.

پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله چند صلح یا پیمان موقت با یهودیان و مشرکین داشت، ولی حدود 83 جنگ با مخالفین، در دوران حکومت حضرت اتفاق افتاد.[2] استدلال عبدالحمید که چون گمان می‌کند اسرائیل نابودشدنی نیست، پس بگوید جهاد ساقط است و باید به صورت مسالمت‌آمیز مسئله را پیگیری کرد، چند مشکل دارد. در این‌گونه طرز فکر، قدرت خداوند نادیده گرفته شده، حکم جهاد در اسلام، نفی و فقط ظاهری روشنفکرانه و منطقی باقی مانده است.

شرایط مردم فلسطین در موقعیت فعلی با شرایط صلح حدیبیه قابل مقایسه نیست.[3] در صلح حدیبیه، مسلمانان دارای حکومت قوی و مستحکم بودند و با این صلح، توسط مشرکین به رسمیت شناخته شدند، در حالی که اسرائیل به هیچ وجه با ایجاد حکومت مستقل فلسطینی که منتخب خودشان باشد، رضایت نمی‌دهند. در صلح حدیبیه، توافقی ده ساله و با شرایط خاص ایجاد شد و جنگ به‌طور کلی نفی نشد و دو سال بعد از این صلح، به دلیل نقض این قرارداد توسط مشرکین، مسلمانان با سپاهی ده هزار نفره، شهر مکه را فتح کردند، اما در طرح صلح با اسرائیل، باید اسرائیل را به رسمیت شناخت؛ راهی برای تنبیه اسرائیل، پس از نقض شرایط صلح وجود ندارد و ضمانت بین‌المللی نیز برای آن قابل تصور نیست.

شرایط فعلی در فلسطین، مانند زمانی است که مشرکین نقض پیمان کرده‌اند و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جهت فتح مکه آماده شدند و به شدت مراقب بودند که خبر آمادگی مسلمانان برای این فتح، به مشرکین نرسد. فلسطینیانی که با اسرائیل، توافقی ظالمانه علیه فلسطینیان امضا کرده بودند، اکنون معترضند که اسرائیل به حق خود قانع نیست و راهی جز قیام علیه آن متصور نیست.[4]

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در روز 21 مهرماه 1402.
[2]. «ایراد به سیره پیامبر(ص) در فتوحات و پاسخ به آن»
[3]. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با مشرکین چند مرتبه جنگیدند و آنان، حضرت و صحابه را از مکه اخراج کرده بودند. در سال ششم هجری که به جهت بر پا داشتن مراسم عمره به سمت مکه رفتند، ورودشان به شهر مکه از طرف مشرکین منع شد و آنان سپاهی 200 نفره برای جنگ به سمت مسلمانان فرستادند، اما از آنجا که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سرِ جنگ نداشت، سعی کرد حتی‌المقدور با این سپاه رودررو نشود و هوشمندانه شرایط را کنترل کرد. نماینده قریش، اعلام آمادگی آنان برای جنگ را به مسلمانان رساند، اما حضرت، پیشنهاد صلح را مطرح کرد.
[4]. «حمایت صلح‌طلبان فلسطین از قیام علیه اسرائیل»