پاسخ به شبهه پیرامون ازدواج پیامبر(ص) و زینب بنت جحش

  • 1402/06/21 - 10:13
آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند فرزند خود را تشویق به ترک همسرش كند و خود (پدر) با همسر پسرش ازدواج كند و پیامبر خدا باشد! در پاسخ گفته می‌شود که زید فرزند پیامبر(ص) نبود بلکه فرزندخوانده حضرت بود؛ تشویق به طلاق نکرد، بلکه سفارش به عدم متارکه و تقوا پیشگی کرد؛ در نهایت فرمان خدا که ازدواج با زینب بود را عمل کرد.
زینب بنت جحش

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در یکی از کانالهای مخالفین اسلام که قصد داشته با ایجاد شبهه، دین اسلام را خرافی نشان دهد، متنی منتشر شده که با چند دلیل ساده، مدعی می‌شود که حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، پیامبر خدا نیست. در این متن 10 دلیل، با بیانی ایراد شده که مخاطب را به تأیید مطلب وادارد و اسلام و پیامبر آن را دروغین پندارند، اما هر 10 دلیل، یا دروغ است و یا اینکه اگر واقعیتش بیان شود، مشخص می‌گردد منافاتی با عملکرد دین و پیامبر الهی ندارد. یکی از این استدلالات این است که غیرممكن است كه مردی بتواند فرزند خود را تشویق به ترک همسرش كند و خود (پدر) با همسر پسرش ازدواج كند و پیامبر خدا باشد!

در مورد این استدلال باید گفت که این داستان افسانه ساختگی بوده و خودش از خرافات محسوب می‌گردد؛ در این دلیل زید غلام آزادشده پیامبر و فرزندخوانده حضرت، فرزند ایشان به شمار آمده است. بررسی روایاتی که مربوط به این ماجرا است نشان می‌دهد مفسران قرن اول، به احتمال بسیار، برخی مطالب راجع به گزارش‌های زینب بنت جحش و زید بن حارثه را بر اساس داستان‌های متداول اوریا و داود ساخته‌اند. برخی از منافقان، برای تخریب پیامبر، علت جدایی زید و زینب را تمایل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به زینب بیان کردند و داستانی نیز در این خصوص رواج دادند که تفاوت‌هایی در داستان‌های نقل شده نیز موجود است.

اصل داستان به این صورت است که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به زید بن حارثه، علاقه ویژه‌ای داشت و در ابتدای بعثت، کنیز آزاد کرده خود، ام ایمن را به همسری او درآورد. حدود 15 سال بعد، پس از مهاجرت زینب بنت جحش، دختر عمه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به مدینه، حضرت از وی برای زید خواستگاری کرد. زینب ابتدا گمان می‌کرد که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله قصد دارد او را برای خویش خواستگاری کند، اما پس از آنکه دریافت این خواستگاری برای زید بود، مخالفت کرد. بعد از نزول آیه ۳۶ سوره احزاب[1] و رضایت یا اصرار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به این وصلت، زینب با درخواست ازدواج موافقت کرد و همسر زید گردید.

پس از ازدواج بین زید و زینب همواره اختلاف بود و بعد از مدت کوتاهی منجر به طلاق گردید. برخی علت این اختلاف را غرور و خود برتربینی زینب دانسته‌اند و برخی نیز از اخلاق خود زید ناشی دانسته و به این آیه تمسک کرده‌اند: «وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ ...»؛ [2] «و [یاد کن] زمانی را که به آن شخص که خدا به او نعمت [اسلام] بخشیده بود، و تو هم [با آزاد کردنش از طوق بردگی] به او احسان کرده بودی، می‌گفتی: همسرت را برای خود نگه دار و از خدا پروا کن». طبق آیه گفته‌اند اگر مشکل از اخلاق زینب بود، دستور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به عدم متارکه و تقوا داشتن معنا نداشت.

به هر حال پس از طلاق زید فرزندخوانده پیامبر، با اینکه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اکراه داشت، به فرمان خداوند دستور داده شد که زینب را به همسری برگزیند: «... فَلَمَّا قَضَىٰ زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا» [3] «... پس هنگامی که «زید» نیاز خود را از همسرش به پایان برد [و او را طلاق داد] وی را به همسری تو درآوردیم تا برای مؤمنان نسبت به ازدواج با همسران پسرخوانده‌هایشان زمانی که نیازشان را از آنان به پایان برده باشند، سختی و حرجی نباشد و همواره فرمان خدا شدنی است».

پس از این ماجرا، زینب که به عنوان یکی از همسران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد خانه حضرت شده بود، به همسری خویش افتخار کرده و می‌گفت: «شما را خانواده‌تان به عقد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله درآورده، ولی مرا خداوند متعال از بالای هفت آسمان به نکاح آن حضرت مفتخر کرده است [4] و درباره من آیه‌ای نازل کرد که تبدیل نمی‌شود و تغییر نمی‌پذیرد و مسلمانان آن را می‌خوانند». عموهای زینب نیز بدین پیوند افتخار می‌کردند. بنابراین این ماجرا که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به دستور خداوند عمل کرده و با سنت جاهلی مبارزه کرده، چه دلیلی بر پیامبر الهی نبودن حضرت است؟

پی‌نوشت:
[1]. «وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا»؛ [احزاب/36] «و هیچ مرد و زن مؤمنی را نرسد هنگامی که خدا و پیامبرش کاری را حکم کنند برای آنان در کار خودشان اختیار باشد و هر کس خدا و پیامبرش را نافرمانی کند، یقیناً به صورتی آشکار گمراه شده است».
[2]. سوره احزاب، آیه 37.
[3]. همان.
[4]. صحيح البخاری، بخاری، ج 9، ص 124.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.