پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مبلّغان تشکیلات بهائیت در اقتدا به پیشوای خود عبدالبهاء [1] ضمن مقایسه پیکرهای مطهر شهدای هشت سال دفاع مقدس با مردار سگ، این گلگون بدن ها را در صورت داشتن انگیزه ترویج حجاب و عفاف در جامعه، پست تر از مردار سگ دانست: «این مردارهایی که در تصویر می بینید اگر برای تحمیل سبک خاصی از زندگی به مردم همچون حجاب زوری به جبهه رفتند، مردارشان از مردار سگ بی ارزش تر است.»[2]

اما مقایسه پیکرهای مطهر شهدای دفاع مقدس با مردار سگ، آن هم به بهانه امکان ترویج فرایض اخلاقی نظیر عفاف و حجاب توسط ایشان، از دو جهت قابل بررسی است:

اول: مبلّغین بهائی در راستای خدمت به استعمارگران و نظام سلطه، همچون پیشوایان خود در تبلیغ بی وطنی و ترویج بی ارزشی مفهوم میهن کوشیده اند. تا جایی که عبدالبهاء ضمن گوسفند دانستن مدافعین وطن، رسماً به لزوم دست بوسی و نوکری متجاوزین حکم داده است: «... اگر ستمکاری دست تطاول بگشاید و مانند گرگ تیزچَنگ هجوم نماید، اَحبای الهی مانند اَغنام (گوسفند) تسلیم شوند. لهذا مقاومت ننمایند بلکه تیغ و شمشیر را به شَهد و شیر مقابله نمایند. زخم به جِگرگاه خورند، دست قاتل را ببوسند.»[3]

به راستی چگونه می توان دست بوس متجاوزین چپاول گر بود، اما در عین حال، کسانی که برای دفاع از میهن، جان عزیزشان را فدا کردند، پست تر از مردار سگ دانست؟! این تناقض جز در منطق خائنانه بهائیت می گنجد؟!

دوم: علتی که به بهانه آن، مبلّغ بهائی به شهدای جنگ تحمیلی توهین کرد، سفارش و خواست شهدا به اقامه‌ احکام اسلامی خصوصاً مسئله عفاف و حجاب بوده است. اما از آنجایی که دشمنان اسلام، مهم ترین مانع خود در از بین بردن اسلام واقعی و اصل ظلم ستیزی در مقابل کشورهای سلطه طلب را در غیرت مسلمانان می دیدند، به مخالفت با مصادیق آن به ویژه حجاب و جهاد اسلامی پرداختند.

پیشوایان بهائی با شعار ترک تمامی تعصبات، به ویژه تعصبات ملّی، دینی، جنسی [4] و سر دادن شعار دروغین حقوق و آزادی زنان در فرقه خود (که هیچ تعهدی به آن نداشتند)[5] سعی در گسترش ولنگاری در جامعه و از بین بردن غیرت و در نتیجه، سلطه پذیری جوامع اسلامی داشته اند.

لذا شهدایی که اولاً برای دفاع از میهن جان داده اند و ثانیاً خواستار حفظ حجاب و حیا و از بین نرفتن غیرت در جامعه اسلامی بودند، در منطق بهائیت به حدی منفورند که با زشت ترین تعابیر خطاب می شوند! بهائیتی که از اهداف مهمش زمینه سازی برای زدودن غیرت خانوادگی و ملّی و هموارسازی مسیر سلطه پذیری ملت ها بوده است.

پی‌نوشت:
[1]. دومین پیشوای بهائیت نیز مدافعین وطن را به سگ تشبیه کرده است: ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، نسخه الکترونیکی، ج 1، ص 410.
[2]. به نقل از پیج یکی از مبلّغان تشکیلات بهائیت.
[3]. عباس افندی، مکاتیب، مصر: به همّت فرج‌الله زکی الکردی، 1921 م، چاپ اول، ج 3، ص 124.
[4]. «تعلیم پنجم حضرت بهاءالله آنکه تعصب جنسی تعصب دینی تعصب وطنی، تعصب سیاسی هادم بنیان انسانی است و تعصب، مخرّب اساس نوع بشر است از هر قبیل باشد. تا آنکه این تعصبات زائل نگردد، ممکن نیست عالم انسانی راحت یابد.»: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه نشر آثار امری، بی تا، ج 2، ص147.
[5]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: از ادعا تا عمل تساوی حقوق زن و مرد در بهائیت