پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ خدای تعالی در زبان معصومین (علیهم السلام)، تحقق عدالت و صلح را توسط حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دانسته است: «یَملَأُ الله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً و جَورا [1]؛ خداوند به واسطه او، عدل و داد را در زمین فراگیر میکند، همان‌گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.»

لذا مبلغین بهائی، از آنجا که منجی و مهدی موعود اسلام را علی محمد شیرازی می دانند، او که حدود دو قرن پیش، پس از ظهور ناکامش تیرباران شد؛ در پاسخ به این پرسش که اگر امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) ظهور كرده، پس چرا صلح و عدالتی برقرار نشده، با یکی دانستن قیامت و ظهور موعود می‌گویند: «قرآن مجيد از اين مرحله و حالت رشد با تعبير طول كشيدن قيامت به مدت ۵۰.۰۰۰ روز ياد فرموده است. (اشاره به آیه 4 سوره معارج) چنين است كه حال آن دانه كاشته شده در بيش از ۱۶۰ سال پيش، در حال رشد است و به مرور ثمره صلح و عدالت خواهد داد.»[2]

اما در پاسخ به این توجیه مبلّغین بهائی می‌ گوییم:

اول: بهائیان در حالی قصد دارند تا قیامت و ظهور مهدی موعود را یکی معرفی کنند تا بدین وسیله زمان قیامت را به زمان تحقق اهداف ظهور مهدی موعود تسری دهند که قیامت و ظهور، دو پدیده مستقل می‌ باشند. قیامت یا همان معاد جسمانی، پایان دنیا، برانگیختن از قبرها و حساب و کتاب انسان‌ها، با فاصله زمانی پس از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) محقق خواهد شد. چنان که روایات اسلامی با تأکید بر وقوع هردو، ظهور مهدی موعود (علیه السلام) را پیش از قیامت دانسته‌اند: «لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ فِيهِ فَيَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً [3]؛ (حتی) اگر از عُمر دنيا جز يک روز باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانى گرداند تا در آن قيام كند و زمين را پر از عدل و داد نمايد، همچنان كه آكنده از ظلم و جور شده باشد».

دوم: بهائیان با یکی دانستن ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) و قیامت، تحقق آثار ظهور یا همان قیامتی که با ظهور علی محمد شیرازی شروع شده بود را به گذر 50.000 روز زمان مشروط دانستند. این در حالیست که آیه‌ ای که بدان استناد کردند، عروج ملائکه را 50.000 سال و نه 50.000 روز دانسته است.[4] همچنین 50.000 روزی که خود بهائیان مدعی‌ اند زمان برای تحقق صلح نیاز بود مساوی با 137 سال است که پس از مرگ باب تا کنون سپری شده و صلحی تحقق نیافته است. بعلاوه، پیش از گذر 50.000 روز مورد ادعای بهائیان، یعنی در کمتر از بیست سال، حسینعلی نوری دین بابی را نسخ کرد، بی‌آنکه صلح و عدالت پیش بینی شده تحقق یابد![5]

بنابراین بهائیان از یک سو تحقق قیامت و اهداف ظهور موعود اسلام را پنجاه هزار سال یا پنجاه هزار روز دانسته و از سویی دیگر آن را کمتر از بیست سال بی‌آنکه اهدافش تحقق یابد می‌دانند. پس دیگر طبق مبنای بهائیت، چگونه با نسخ اسلام باید 50.000 سال منتظر تحقق وعده آن ماند!

پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج ‏2، ص 377؛ على بن محمد خزاز قمى‏، كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص 280؛علامه مجلسی،  بحار الأنوار، ج ‏51، ص 156.
[2]. به نقل از کانال های تبلیغی تشکیلات بهائیت.
[3]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم: جامعه مدرسین، 1413 ق، ج 4، ص 177، ح: 5402.
[4]. « تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ [معارج/4]؛ فرشتگان و روح [ فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است.»