پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتی‌های وهابی با ایجاد شبهاتی پیرامون شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) ادعا کرده‌اند، چرا با حضور حضرت علی (علیه‌السلام) در خانه، حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) به پشت درب رفته‌اند؟! آنان با بیان نمونه‌هایی از شجاعت‌ و دلاوری‌های بی‌نظیر امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) ادعا کرده‌اند که هیچ‌گاه غیرت حضرت، اجازه نمی‌دهد همسر ایشان به پشت درب خانه رفته باشد! آنان همچنین ادعا می‌کنند، شیعیان با بی‌غیرت نشان دادن حضرت علی (علیه‌السلام) ایشان را کاهل به دفاع از خانواده‌ی خود معرفی می‌کنند.

اما در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می‌شود:
نکته اول:
در منابع معتبر اهل سنت به باز کردن درب توسط همسران رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره شده است، حتی در زمانی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خانه حضور داشتند و حتی حضرت امر به باز کردن درب خانه کرده‌اند.
ابن‌عساکر با اشاره به این موضوع می‌نویسد: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از خانه زینب دختر جحش بیرون آمد و وارد خانه امّ‌ سلمه شد. چون آن روز نوبت آمدن آن حضرت به خانه وى بود و مدتى نگذشته بود كه علی آهسته دقّ الباب كرد. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بیدار شد و امّ‌سلمه پاسخ نداد. پیامبر به او فرمود: از جای خود بلند شو و در را باز كن.»[1]
آیا می‌توان گفت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) غیرت لازمی را که یک مرد باید داشته باشد را نداشتند؟!

نکته دوم:
بنا بر ادعای مطرح شده از جانب مفتی‌های وهابی، ابوبکر و عمر بن خطاب جزء اصحاب خاص رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بودند که در شأن آنان، بعضی از آیات قرآن نازل شده است. اما یک سؤال مهم در اینجا مطرح می‌شود؛ آیا ابوبکر و عمر نسبت به آیات قرآن، علم و اطلاع کافی و لازم را داشتند؟!
قرآن درباره ورود مسلمانان به خانه‌ی یکدیگر می‌فرماید: «یأَیهَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَدْخُلُواْ بُیوتًا غَیرَ بُیوتِكُمْ حَتىَ‏ تَسْتَأْنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلىَ أَهْلِهَا ذَالِكُمْ خَیرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ. فَإِن لَّمْ تجَدُواْ فِیهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتىَ‏ یؤْذَنَ لَكمُ‏ وَإِن قِیلَ لَكُمُ ارْجِعُواْ فَارْجِعُواْ هُوَ أَزْكىَ‏ لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیم‏ [نور/27 و 28] اى افرادى كه ایمان آورده‏اید! در خانه‏‎هایى غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام كنید. این براى شما بهتر است. شاید متذكر شوید! و اگر كسى را در آن نیافتید، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر گفته شد: «بازگردید!» بازگردید. این براى شما پاكیزه‏‌تر است و خداوند به آنچه انجام مى‏‌دهید، آگاه است.»
در شرح سؤال قبل باید گفت، آیا ابوبکر و عمر بن خطاب برای ورود به خانه، به این آیه قرآن توجه داشتند و مراعات حال اهل بیت (علیهم‌السلام) را کردند؟!

نکته سوم:
احتمال هجوم به خانه و ورود بدون اجازه به آن بیت مطهر، از جانب اهل بیت (علیهم‌السلام) داده نمی‌شد. زیرا موقعیت و جایگاه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) در میان مسلمانان بسیار با عظمت بوده است. حتی امروزه نیز تمام فرق و مذاهب اسلامی، ادعای محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) و دوستی آن انوار طیبه را در دل خود دارند. حال چگونه ممکن است که در آن زمان، احتمال ورود بدون اجازه و حتی آتش زدن خانه داده می‌شد؟!

نکته چهارم:
خدای رحمان برای خانه انبیاء الهی، احترام ویژه‏ اى قائل شده است و كسى حق ورود بدون اجازه به آن خانه‌ها را ندارد. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاتَدْخُلُواْ بُیوتَ النَّبِىِ‏ إِلا أَن یؤْذَنَ لَكُمْ [أحزاب /53] اى کسانی كه ایمان آورده‏اید! در خانه‏‌هاى پیامبر داخل نشوید مگر آنکه به شما اذن ورود داده شود.»
سیوطی و آلوسی از قول ابوبكر می‌نویسند: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) این آیه را تلاوت فرمود. در این هنگام شخصى پرسید: این كدام خانه‌ها است؟ حضرت فرمود: خانه‌هاى پیامبران. ابوبكر پرسید: آیا خانه علی و فاطمه (سلام‌الله‌علیهما) نیز از همان خانه‌ها است؟ حضرت فرمود: آری! از بر‌ترین آن خانه‌ها است.»[2]
با بیان این نکات مشخص می‌شود، هجوم به خانه امری بعید بوده که هیچ کس احتمال آن را نمی‌داد و در عین ناباوری این عمل خبیثانه و ضد قرآن، از غاصبان خلافت سر زد.

پی‌نوشت:
[1]. ابن عساكر، تاریخ مدینة دمشق، دار الفكر – بیروت، 1995، ج42، ص470. «عن علقمة عن عبد الله قال خرج رسول الله ...قومی فافتحی له.»
[2]. سیوطی، الدر المنثور، دارالفكر – بیروت، 1993 م، ج6، ص203. «وأخرج ابن مردویه عن أنس بن مالك و ... البیت علی وفاطمة ـ قال: نعم من أفاضلها.»

محمدجواد مهریار