پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتی‌های وهابی ادعا می‌کنند، شیعیان نسبت به اهل بیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله) محبت و ارادتی ندارند. زیرا آنان در هنگام نام بردن از اهل بیت، جمله «علیه‌‌السلام» را به کار می‌برند. آنان ادعا می‌کنند سلام کردن، یکی از امور روزمره و عادی بین همه است و هر انسانی از صبح تا به شب، شاید صدها بار به هم نوعان خود سلام می‌کند و در حقیقت کار مهمی انجام نداده است. اما اهل سنت، بعد از بردن نام از اهل بیت (علیهم‌السلام) از جمله «رضی‌الله‌عنه» استفاده می‌کنند که در حقیقت به نوعی برای اهل بیت دعا کرده یا خبر از رضایت خداوند از ایشان می‌دهند.

در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می‌شود:
نکته اول:
استفاده از جمله «سلام‌الله‌علیه» و یا «علیه‌السلام» ریشه قرآنی دارد و این عمل شیعیان با استناد به آیات مبارکه قرآن کریم است. خدای رحمان در کتاب خود هنگامی که از بعضی انبیای گرانقدر یاد می‌کند، با کلمه سلام، عظمت مقام آنان را بیان می‌کند. «سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ [صافات/79] سلام بر نوح در میان جهانیان باد!» این تنها یک آیه از آیاتی است که خدای رحمان در قرآن به انبیاء خود سلام کرده است و اگر ارزش سلام کردن پایین‌تر از جمله «رضی‌الله‌عنه» باشد، بنا بر استدلال وهابیون، خداوند متعال در این آیه باید بعد از اسامی رسولان خود جمله «رضی‌الله‌عنه» را به کار می‌برد.

نکته دوم:
از منظر خداوند متعال هر بنده‌ای که به مقام قرب الهی رسیده و برگزیده و انتخاب شود، سلام خدا شامل حال او می‌شود. خداوند متعال هنگامی که از بندگان برگزیده خود که در سلسله نبوت و پیامبری نبودند، ولی همانند رسولان الهی انتخاب شده‌اند یاد می‌کند، کلمه سلام را برای گرامیداشت مقام آنان به کار می‌برد. پروردگار عالم در سوره نمل می‌فرماید: «قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى آللَّهُ خَیرٌ أَمَّا یشْرِكُونَ [نمل/59] بگو: حمد مخصوص خداست و سلام بر بندگان برگزیده‌اش! آیا خداوند بهتر است یا بتهایی که همتای او قرارمی‌دهند؟!»

شاید کسی در اینجا شبهه کند، منظور از بندگان برگزیده، همان انبیای الهی هستند و شامل حال غیر انبیاء نمی‎شود؛ در جواب او می‌گوییم: دایره عبد وسعت بیشتری نسبت به رسالت دارد. به اصطلاح منطقی، عبد و رسالت، عموم و خصوص مطلق هستند و عبد بودن، هم شامل انبیاء و هم شامل غیر انبیاء می‌شود.
مقام عبد برگزیده یا همان «عباده الذین اصطفی الله»، بالاتر از مقام رسالت است. برای اثبات و فهم این سخن باید گفت: هر مسلمانی در تشهد نماز خود هنگامی که می‌خواهد از رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یاد کند، ابتدا می‌گوید «و اشهد ان محمداً عبده و رسوله» که در این جمله، مقام عبودیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مقدم بر مقام رسالت قرار دارد و اهل بیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) همان عباد الرحمان، به معنای واقعی کلمه هستند.

نکته سوم:
سلام یکی از کلمات مقدس در قرآن است. سلام یکی از اسامی خدای رحمان است که قرآن نیز به آن اشاره کرده است. «هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یشْرِكُونَ [حشر/23] اوست خدای یکتایی که غیر او خدایی نیست. سلطان مقتدر عالم، پاک از هر نقص و آلایش، منزّه از هر عیب و ناشایست، ایمنی بخش دلهای هراسان،...»
همچنین سلام هدیه‌ای است که در شب قدر، توسط ملائکه و روح بر بعضی از خوبان خدا نازل می‌شود. «سَلَامٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ [قدر/5] آن شب تا طلوع بامداد همه سلام و درود است.» با بیان این آیات شریفه مشخص می‌شود سلام خدا شامل حال همه نمی‌شود و اهل بیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این مقام، از تمام مخلوقات برتر هستند.

نکته چهارم:
به کار بردن کلمه «علیه‌السلام» برای ائمه معصومین به عنوان وارثان حقیقی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برگرفته از تمام نکات قبلی است. در ادامه بیان می‌شود، جمله «علیه‌السلام» همان جمله‌ی «سلام‌الله‌علیه» و یا «سلام‌الله‌علیها» است که به صورت اختصار بیان می‌شود. اما در مورد بی‌ارادتی و بی‌محبتی وهابیون به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تنها یک مطلب کفایت می‌کند. بخاری در صحیح خود با اشاره به نحوه‌ی فرستادن صلوات، این چنین می‌نویسد: «به رسول خدا عرض شد: ای پیامبر! سلام بر تو را به خوبی می‌دانیم؛ اما چگونه باید بر تو صلوات بفرستیم؟ پیامبر در جواب او فرمودند: بگویید، اللهم صل علی محمد و علی آل محمد.»[1]

سؤال ما از مفتی‌های بی ارادت وهابی این است که هنگامی که نام رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را می‌نویسید و یا آنکه قصد دارید نام ایشان را بر زبان بیاورید، هیچگاه بعد از نام حضرت، نامی از اهل بیت ایشان نمی‌برید. کتابها و سخنرانی‌هایتان شاهد بر این سخن است که شما در کلمات و نوشته‌های خود می‌گویید و می‌نویسید: «قال النبی (صلی‌الله‌علیه‌وسلم).» این در حالی است که بنا بر روایت مذکور از بخاری، دستور حضرت آن است که «صلی‌الله‌علیه‌وآله» بگویید و شما به خاطر بغض و دشمنی با خاندان رسالت از این امر مهم، دوری می‌کنید و به جای خود، شیعیان را متهم به دوری از حب اهل بیت (علیهم‌السلام) می‌کنید.

پی‌نوشت:
[1]. بخاری، صحیح بخاری، ج6، ص120. «قِیلَ: یا رَسُولَ اللَّهِ ... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ.»
برای مطالعه مقاله «چرا شیعه در مورد اهل بیت به جای رضی‌الله‌عنه از واژه علیه‌السلام استفاده می کند قسمت دوم» کلیک کنید.

محمدجواد مهریار