محب الدین طبری می‌نویسد: «عبدالله بن مسعود گفت: در جریان جنگ احد، تاکنون ندیده بودیم که پيامبر برای كسی به شدت گريه كند، به این صورت كه در شهادت عموی خود حمزه می‌‌گریست. بعد از شهادت حمزه، بدن او را به طرف قبله گرداند. سپس كنار بدنش قرار گرفته و با صدای بلند گريه كرد تا حال بی‌هوشی به آن حضرت دست داد. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خطاب به جسد عمويش می‌‎فرمود: ای حمزه! ای عموی پيامبر خدا! ای شيرخدا و شير پيامبر خدا!»
سیره حلبی، حلبی، ج2، ص447 و 448.
مقاله: «پاسخ به شبهه‌ی ابن تیمیه پیرامون برپایی مجالس عزاداری»