نگاه رفاعی به برپایی مراسم جشن
خلاصه مقاله
برخی از علمای اهلسنت بر خلاف وهابیت، برپایی مراسم جشن به مناسبت میلاد پیامبر را ستایش کرده و آن را از اعمال نیک برشمردهاند، که از جمله آنان رفاعی است که میگوید: ادله جواز احتفال و برپایی مراسم در میلاد پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بسیار است؛ مهمترین آنها عبارت است از اینکه برپایی مراسم در میلاد شریف، تعبیری از شادی و سرور به مصطفی (صلیاللهعلیهوآله) است. همچنین خود حضرت، روز میلاد خود را بزرگ داشته و خدا را در آن روز بر نعمت بزرگش و تفضّلش به جهت به وجود آمدنش شکر کرده است.
متن مقاله
برخی از علمای اهلسنت بر خلاف وهابیت، برپایی مراسم جشن به مناسبت میلاد پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را ستایش کرده و آن را از اعمال نیک و مستحب برشمردهاند که در ذیل از باب نمونه به یکی از آنها اشاره میکنیم:
- رفاعی میگوید: «ادله جواز احتفال و برپایی مراسم در میلاد پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بسیار است؛ مهمترین آنها عبارت است از اینکه برپایی مراسم در میلاد شریف، تعبیری از شادی و سرور به مصطفی (صلیاللهعلیهوآله) است و خود حضرت، روز میلاد خود را بزرگ داشته و خدا را در آن روز بر نعمت بزرگش و تفضّلش به جهت به وجود آمدنش شکر کرده است و شادی در میلاد حضرت به امر قرآن کریم مطلوب است؛ زیرا خداوند میفرماید: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْيَفْرَحُوا.[یونس/58] بگو: به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند که این، از تمام آنچه گردآوری کردهاند، بهتر است» خداوند ما را امر کرده که در رحمتش شادی کنیم، و پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بزرگترین رحمت خدا است. قرآن میفرماید: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ.[انبیا/107] ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.» و پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) همیشه به حوادث دینی مهم که وقتش گذشته و منقضی شده بود، اهتمام میورزید. و لذا هرگاه وقت آن میرسید، مناسک میدید تا یادی از آن روز کرده و با انجام طاعتی از طاعات، آن را تعظیم کند، و در وقت ولادت شریف حضرت (صلیاللهعلیهوآله) مناسبت و فرصتی است تا انسان درود و سلام بسیاری برای پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بفرستد. کاری که مطلوب خدا است؛ آنجا که میفرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً.[احزاب/56] ای کسانیکه ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملًا تسلیم (فرمان او) باشید.» و در وقت ولادت حضرت (صلیاللهعلیهوآله) انسان یادی از شمایل و معجزات و سیره ایشان میکند، امری که خداوند متعال ما را به شناخت آن سفارش کرده است، آنجا که میفرماید: «لَقَدْ کانَ لَکُمْ في رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ.[احزاب/21] به طور حتم برای شما در رسول خدا الگوی خوبی است، برای کسانیکه امید رسیدن به خدا و روز قیامت داشته است.» و برپایی مراسم فرصتی است برای ادای برخی از حقوق بزرگ آن حضرت که بر گردن ما است؛ زیرا خداوند متعال ما را به واسطه او هدایت کرده و از آتش دوزخ نجات داده و از تاریکیها به نور هدایت کرده است، و پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در مورد فضیلت روز جمعه و مزایای آن فرمود: «در آن روز آدم متولد شد.» از اینجا استفاده میشود، زمانی که پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) متولد شده به طریق اولی شریف است. همچنین علما و مسلمانان از گذشته و حال در تمام شهرها و مناطق، این عمل را حسن شمرده و آن را انجام دادهاند، و نیز مراسم جشن در حقیقت اجتماع به جهت زنده کردن یاد مصطفی (صلیاللهعلیهوآله) است، و این امری مشروع در اسلام است، همانگونه که اعمال حج، زنده کردن کارهای پسندیده است.»[1]
پینوشت:
[1]. مجله السیاسة الکویتیة، 23 ربیع الأول، سال 1402 هجری قمری، شماره 4870.
افزودن نظر جدید