مخالفت‌های پیشوایان فکری وهابیت
مخالفت آشکار با سنت‌های پیامبر را به روشنی می‌توان در رفتار وهابیان دید. از باب نمونه بغوی پس از مطرح کردن این سوال که نمازهای مستحبی به جماعت خوانده می‌شود یا فرادا؟ دو احتمال را موجه دانسته و برای افضلیت جماعت، به فعل عمر و برای افضلیت فرادا، به سنت پیامبر اکرم تمسک کرد، و در پایان عمل عمر را بر فعل پیامبر مقدم داشته است.
یکی از مخالفت‌های آشکار و صریح وهابیون با سنت‌های ثابت پیامبر اکرم این است که ایشان معتقدند باید سنت‌های ثابت پیامبر اکرم که شیعه به آن‌ها عمل می‌کند، کنار گذاشته شود.
مثلاً بغوی پس از مطرح کردن این سوال که نمازهای مستحبی به جماعت خوانده می‌شود یا فرادا؟ هر دو احتمال را موجه دانسته و برای افضلیت جماعت، به فعل عمر بن خطاب استناد کرده است و می‌نویسد: عمر دستور داد مردم نافله‌ها را به امامت ابی بن کعب به جماعت بخوانند و برای افضل بودن فرادا، به سنت پیامبر اکرم تمسک کرده است و می‌نویسد: چون پیامبر اکرم چند شبی را در مسجد نوافل ماه رمضان را به‌جا آوردند و باقی‌مانده ماه را در منزل به‌جا آوردند و فرمودند: بهترین و با فضیلت‌ترین نمازها آن است که در خانه خوانده شود، مگر نمازهای واجب.
بغوی پس از ذکر این مطلب، عمل عمر را حجت دانسته و آن را بر فعل و قول پیامبر مقدم داشته و می‌نویسد: «والأوّل أصح» (التهذیب فی فقه الإمام الشافعی، بغوی، ج2، ص233)
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مخالفت‌های آشکار و صریح وهابیون با سنت‌های ثابت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) این است که ایشان معتقدند باید سنت‌های ثابت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که شیعه به آن‌ها عمل می‌کند، کنار گذاشته شود. این تفکر از زمان بنی‌امیه شروع شد و توسط بنیان‌گذاران فکری و مروجان وهابیت تثبیت شد و تا به امروز نیز تداوم دارد. که در این مقاله به دو مورد از این مخالفت‌ها می‌پردازیم:
مقدم داشتن قول صحابی بر سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)
بغوی پس از مطرح کردن این سوال که نمازهای نافله به جماعت خوانده می‌شود یا فرادا؟ هر دو احتمال را موجه دانسته و به ذکر ادله هر دو قول پرداخته است. وی برای اثبات افضلیت جماعت، به فعل عمر بن خطاب استناد کرده است و می‌نویسد: عمر بن خطاب دستور داد، مردم نمازهای نافله را به امامت ابی بن کعب به جماعت بخوانند و برای تثبیت افضل بودن فرادا، به سنت پیامبر اکرم تمسک کرده است و می‌نویسد: چون پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) چند شبی را در مسجد نوافل ماه رمضان را به‌جا آوردند و باقی‌مانده ماه را در منزل به‌جا آوردند و از منزل بیرون نرفتند و فرمودند: در منازلتان آن را به‌جا آورید؛ چون بهترین و با فضیلت‌ترین نمازها آن است که در خانه خوانده شود، مگر نمازهای واجب. بغوی پس از ذکر مطالب یاد شده، عمل عمر را حجت دانسته و آن را بر فعل و قول پیامبراکرم مقدم داشته و می‌نویسد: «والأوّل أصح.[1] فضیلت برپایی جماعت برای نماز مستحبی، صحیح‌تر است.»
نحوه پیچیدن عمامه
زرقانی با پذیرش و اعتراف به مطابقت نحوه عمامه بستن علمای شیعه با سنت پیامبر اکرم، به خاطر مخالفت با شیعه، اهل‌سنت را به ترک این سنت پیامبر گرامی اسلام سفارش می‌کند و می‌نویسد: سنت در بستن عمامه، همان روشی است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) داشت و بستن عمامه به آن شیوه در واقع تطبیق سنت است، اما چون امروزه این‌گونه عمامه بستن از شعارهای شیعیان است و علمای شیعه، عمامه‌های خود را این‌گونه می‌بندند، شایسته است اهل‌سنت برای این‌که به شیعیان مشابهت پیدا نکنند، سنت پیامبر اکرم را کنار بگذارند و عمامه‌هایشان را به گونه دیگری ببندند.[2]
بنابراین آیا عمل کردن شیعه و پایبندی آنان به سنت‌های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، نقطه ضعف و ضد ارزش شمرده می‌شود؟! آیا پیروی شیعه از سنت‌های ثابت پیامبر اکرم، دلیل موجهی برای مخالفت با سنت‌های پیامبر است؟ آیا پیروی و ترویج این تفکر، باعث دور شدن از سنت‌های پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و موجب تفرقه میان مسلمانان نیست.
پی‌نوشت:
[1]. التهذیب فی فقه الإمام الشافعی، بغوی، دار الکتب العلمیه، ج 2، ص 233.
[2]. الشهادة بالولایة فی الأذان، سید علی میلانی، مرکز الأبحاث العقائدیة، قم، ص 46.
افزودن نظر جدید