پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از مسائلی که شرایع آسمانی بر آن اتفاق نظر دارند، مسأله «مصلح جهانی» است که در آخرالزمان ظهور می‌کند. نه تنها جامعه اسلامی بلکه جامعه‌های یهود و نصاری نیز منتظر آمدن این عدل گستر جهان هستند. با مراجعه به کتاب‌های عهد عتیق و عهد جدید، این حقیقت روشن می‌گردد.[۱]
در این مورد، پیامبر گرامی نیز گفتاری دارد که محدثان اسلامی آن را نقل کرده‌اند. آن‌جا که می‌فرماید: «لو لم یبق من الدَّهر إلاّ یوم لبعث الله رجلاً من أهل بیتی یَمْلأ‌ها عدلاً کما مُلِئْت جَوْراً.[۲] اگر از روزگار، بجز یک روز باقی نماند، همانا خداوند مردی از خاندان من مبعوث می‌کند تا جهان را پر از عدل و داد کند، چنان‌که پر از ستم گردیده است».
بنابراین، چنان‌که در پیش اشاره شد اعتقاد به چنین مصلحی مورد اتفاق صاحبان شرایع آسمانی است و نیز روایات فراوانی پیرامون مهدی موعود، در کتاب‌های صحاح و مسانید اهل سنت، وارد شده است و محدثان و محققان اسلامی از فریقین (شیعه و سنی) درباره آن حضرت، کتاب‌های فراوانی به رشته تحریر درآورده‌اند.[۳]
مجموعه این روایات، خصوصیات و نشانه‌های او را به‌گونه‌ای معین نموده که درست بر فرزند بلافصل امام حسن عسکری (علیه السلام)[۴] یازدهمین پیشوای شیعه، تطبیق می‌نماید. براساس این روایات، آن حضرت هم‌نام پیامبر گرامی[۵] و دوازدهمین پیشوا[۶] و از نوادگان حسین بن علی بن ابی‌طالب (علیهم السلام)[۷] می‌باشد.
مهدی موعود به امر الهی در سال ۲۵۵ هجری به دنیا آمد و هم‌اکنون بسان سایر افراد به زندگانی خود ادامه می‌دهد، البته به صورت نا‌شناس. لازم به گفتن است که چنین عمر طولانی، نه با علم و دانش ناسازگار است و نه با منطق وحی و جهان دانش امروز درصدد افزایش عمر طبیعی انسان‌ها است و بر این باور است که بشر استعداد و شایستگی عمر طولانی را دارد و اگر بخشی از آفات و آسیب‌ها پیشگیری شود، امکان افزایش آن زیاد است و لذا تاریخ نیز اسامی کسانی را که دارای عمر طولانی بوده‌اند ضبط نموده است.
قرآن مجید درباره نوح پیامبر می‌فرماید: «فَلَبِثَ فِیهِمْ ألْفَ سَنَة إلاّ خَمْسِیْنَ عاماً[عنکبوت/۱۴] نوح در میان قوم خود، هزار سال زندگی کرد، مگر پنجاه سال». و درباره حضرت یونس می‌فرماید: «فَلَولا أَنَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحِیْنَ لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ [صافات/۱۴۴] اگر او از تسبیح کنندگان نبود، تا روز رستاخیز در شکم او (ماهی) باقی می‌ماند».
هم‌چنین حضرت خضر پیامبر و حضرت عیسی مسیح (علیهما السلام)، از دیدگاه قرآن و به اتفاق آرای مسلمانان جهان، هنوز زنده هستند و به حیات خویش ادامه می‌دهند.

پی‎نوشت:
[۱]. عهد عتیق: مزامیر داوود، مزمور ۹۶ و ۹۷ و کتاب دانیال نبی، باب ۱۲.
عهد جدید: انجیل متی، باب ۲۴، انجیل مرقوس، باب ۱۳، انجیل لوقا، باب ۲۱ (به نقل از موعودی که جهان در انتظار اوست - مؤلف: علی دوانی، ناشر: سازمان تبلیغات قم، ۱۳۸۵)
[۲]. صحیح ابی داوود، طبع مصر، المطبعة التازیّه، ج ۲، ص ۲۰۷ و ینابیع المودّة، ص ۴۳۲ و نورالابصار، (ب ۲، ص ۱۵۴)
[۳]. مانند کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان، نگارش: محمد بن یوسف ابن الکنجی شافعی، و کتاب البرهان فی علامات مهدی اخر الزمان، نگارش: علی بن حسام الدین، مشهور به متقی هندی. و کتاب المهدی و المهدویّه، نگارش: احمد امین مصری، اما علمای شیعه، در این زمینه کتابهای بسیار زیادی نوشته‌اند که شمارش آن‌ها آسان نیست. مانند: الملاحم و الفتن و...
[۴]. ینابیع الموده، ب ۷۶، در مناقب، از جابر بن عبدالله انصاری.
[۵]. صحیح ترمذی، طبع دهلی، سال ۱۳۴۲، ج ۲، ص ۴۶ و مسند احمد، طبع مصر، سال ۱۳۱۳، ج ۱، ص ۳۷۶.
[۶]. ینابیع الموده، قندوزی، سلیمان بن إبراهیم (م ۱۲۹۴)، ینابیع المودة لذوی القربى، تحقیق: سید علی جمال أشرف الحسینی، دار الأسوة للطباعة والنشر، چاپ اوّل، ۱۴۱۶ هـ. ق. ص ۴۴۳
[۷].ینابیع الموده، ص۴۳۲