پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ این‌که بین مذاهب مختلف اسلامی اختلافات در برخی فروعات و مبانی وجود دارد، بر کسی پوشیده نیست و هیچ‌یک از فرق مسلمان منکر این مساله نبوده و نیست.[1] اما این مساله به هیچ عنوان نمی‌تواند دستاویزی برای ایجاد تفرقه و دو دستگی میان مسلمانان، و تکفیر هر یک از این فرق نسبت به دیگری باشد.
اگر قرار بود به صرف وجود اختلاف در برخی مسائل یک فرقه، به دیگری هجوم آورده و آن را تکفیر نماید، الآن باید تمام مذاهب اربعه‌ی اهل سنت نیز به این امر پرداخته باشند. به عبارت دیگر، این مساله که برخی از فروع فقهی و ... در مذاهب اربعه اختلافی است، امری بدیهی بوده و اصلاً منشا پیدایش این مذاهب همین اختلافات است. اما شما هرگز شاهد این مساله نیستید که یکی از این مذاهب دیگری را تکفیر نماید، به جز وهابیان تندرو که ظاهراً جزء هیچ‌یک از این مذاهب قرار نمی‌گیرند و اصولاً منکر این مذاهب هستند.[2]
لذا رهبر معظم انقلاب اسلامی، به این مهم عنایت داشته و در مجامع مختلف این مساله را گوشزد می‌نمایند که ملت مسلمان و جهان اسلام به جای این‌که به تبعیت از مشتی تندرو و همسو با اهداف استعمار اسلام تیز، در پی بزرگ‌نمایی و پرداختن به مسائل و جزئیات اختلافی باشند، (که به تبع آن خون‌های بسیاری ریخته و ثروت‌های فراوان کشورهای اسلامی به تاراج می‌رود.) باید از این اختلافات جزئی و سلیقه‌ای و نیز اختلافات عقیدتی عبور کند و امت واحده تشکیل دهند.[3]
راه حلی که ایشان برای برون رفت از این مساله و رسیدن به وادی وحدت، ارائه می‌دهند این است که باید جوامع مسلمان بر مشترکات خود تکیه کنند، چرا که ایشان معتقدند که مشترکات جهان اسلام و فرق اسلامی بسیار بیشتر از موارد اختلافی آن‌هاست. پس تعبیری که ایشان از وحدت ارائه می‌کنند به این صورت است که وحدت یعنی تکیه بر مشترکات.[4]
این مطلب هم‌چنین می‌تواند اشاره‌ای باشد برای افرادی که در مساله وحدت دچار توهم شده و آن را عقب نشینی از عقاید و اصول خود می‌انگارند. و به نوعی روشنگری واژه‌ی وحدت و مفهومِ مراد آن نزد مطرح کنندگان این ایده می‌باشد.[5]

پی‌نوشت:

[1]. اختلافات مذهبی.
[2]. وهابیان و اهل سنت.
[3]. بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهاى اسلامى.
[4]. بیانات تاریخ 29/10/1392.
[5]. فهم نادرست از وحدت.