پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از روش‌های مورداستفاده سران فرقه وهابیت برای تکفیر، افتراء نسبت به دیگر مسلمانان است. این روش، روشی شایع خصوصا در مقابل شیعه است که به کثرت از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این افترائات، افتراء تحریف قرآن و غلو در مورد ائمه (علیهم السلام) است. در ذیل به صورت خلاصه به بیان این دو افتراء می پردازم:
الف) تحريف قرآن
شيخ ابن جبرين در فتواى خود می‌گوید: «شيعيان به قرآن طعنه می‌زنند و گمان می‌کنند صحابه آن را تحريف كرده و از آن، چيزهاى بسيارى كه مربوط به اهل‌بیت (علیهم‌ السلام) و دشمنان آنان است حذف کرده‌اند؛ بنابراين اعتقادى به قرآن ندارند و آن را دليل و حجت نمی‌دانند.»[1] اين تهمت نيز حاكى از بی‌اطلاعی كامل ايشان از شيعه و کتاب‌های علمى آنان است. به نظر لازم است که وهابیت کمی کتب شیعه را مطالعه نمایند تا این‌گونه بی‌مبالات به شیعه نسبت‌های ناروا ندهند. کافی است وهابیت به پیام حضرت امام خمینی، در مراسم حج، در مورد صیانت قرآن از تحریف، نگاهی بیاندازند. هم‌چنین به کتب و مقالاتی که توسط محققان شيعه مانند «تفسير البيان» آيت اللَّه خويى، «تفسير الميزان» علامه طباطبايى، ج 12، «اعتقادات» صدوق، «آلاءالرحمن فى تفسير الميزان» علامه شيخ محمد جواد بلاغى، «افسانه تحريف قرآن» و «التحقيق فى نفى التحريف» درباره عدم تحريف قرآن نوشته شده است بنگرند. همچنین فتاواى مراجع بزرگ شيعه، هم‌چون آيات عظام حكيم، شاهرودى، گلپايگانى و ميلانى مبنى بر تحريف نشدن قرآن را در مقدمه ترجمه و تفسير مير احمد علی پاكستانى گوتهی دلیل دیگر بر قول شیعه به عدم تحریف قران است.[2]
ب) غلوّ درباره اهل‌بیت (علیهم السلام)
بن باز، رئيس كلّ مركز تحقيقات علمى و افتاء و رئيس دانشگاه اسلامى مدينه و آقاى شيخ بن جبرين و ديگران، در فتوايشان چنين استدلال کرده‌اند كه خصلت غالب در شيعيان اين است كه نسبت به اهل‌بیت غلو می‌کنند، آنگاه می‌گویند: اين فتوا مبنى بر اطلاعاتى است كه به آنان رسيده است.[3]
نفس قضاوت امری خطیر است چه برسد به جایی که جان و مال و ناموس دیگران خصوصاً دیگر مسلمان در میان باشد. قطعاً هیچ انسانی نمی‌تواند قضاوت براساس شنیده‌هایی که هیچ پایه و اساسی ندارد را بپذیرد. تمامى فقها و مراجعِ شیعه در رساله‌های علمى خود غلو كننده را نجس و از ارث محروم می‌دانند و غسل دادن و دفن نمودن مرده‌های آنان را اجازه نمی‌دهند. و نيز دادن زكات به غلات حرام و ازدواج با غالى را جایز نمی‌دانند،[4] این یک افتراء و دروغ است که شيخ عبدالله بن عبدالرحمن جبرين در فتاواى مورخ 22 / 3 / 1412 به شيعه نسبت غلو و پرستش امام علی(علیه السلام) می‌دهد. اين همان روشی است که مركز تحقيقات ملى و افتاء عربستان که وهابی هستند، به شیعه نسبت می‌دهند.[5]

پی‌نوشت‌:
[1]. بی آزار شیرازی، عبدالکریم، فتاوای تفرقه انگیز وهابیت همسو با خشم آمریکا و اسرائیل از تقریب بین مسلمانان، بی جا، بی تا، ص55.
[2]. رجبى، حسين، بررسى فتواى تكفير در نگاه مذاهب اسلامى، نشر مشعر، تهران، چاپ اوّل، بهار 1388هـ. ش، ص59-60.
[3]. بن باز، عبدالعزیز بن عبدالله، مجموع فتاوی بن باز، بی جا، بی تا، ج1لإ ص23، 181، 226. به عنوان نمونه می توان به فتوای شماره 4170 بن باز که در سایت او منتشر شده است اشاره کرد.
[4]. تحريرالوسيلة، امام خمينى، قم، دارالعلم، چاپ اول، 1367-1370ش، ج 1، ص 118.
[5]. رجبى، حسين، بررسى فتواى تكفير در نگاه مذاهب اسلامى، نشر مشعر، تهران، چاپ اوّل، بهار 1388هـ. ش، ص49-50.