پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ البانی که از سرشناسان وهابیت است در کتاب خود منکر افضلیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) شده است. او در این‌ باره چنین ادعا می‌کند: «درباره افضلیت پیامبر هیچ نصی از قرآن و روایت متواتری وجود ندارد».[1]
آیت الله جوادی آملی درباره افضلیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مطالبی بیان می‌کند که به صورت اختصار این مطالب را بیان می‌کنیم.
- بشارت حضرت مسیح (علیه السلام). در قرآن کریم از زبان حضرت عیسی (علیه السلام) آمده است: «وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ [صف/6] و نوید دهنده به پیامبری هستم که پس از من خواهد آمد و نام او احمد است.» بشارت در موردی است که پیامبر بعدی، مطلبی نو و تازه برای امتش بیاورد. اگر پیامبر خاتم در سطح انبیای گذشته یا در سطح رسالت عیسای مسیح سخن گفته باشد، نخست اینکه دیگر نیازی به آمدن پیامبری تازه نبود و دوم اینکه مجالی برای بشارت نبود. سخن حضرت مسیح (علیه السلام) که من کتاب آسمانی پیامبر گذشته را تصدیق می‌‌کنم و آمدن پیامبری را در آینده بشارت می‌‌دهم، نشان می‌‌دهد که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) از حضرت عیسی (علیه السلام) افضل و قرآن کریم از انجیل بالاتر و رهاورد پیامبر اسلام، بیش از رهاورد مسیح (علیه السلام) است، زیرا تنها در این صورت معنای بشارت تحقق می‌یابد.
- هیمنه قرآن بر کتب انبیای پیشین: همه انبیا سخن حق را آورده‌‌اند؛ ولی کتب انبیای گذشته زیر هیمنه، سیطره و نفوذ قرآن کریم حفظ می‌‌شود و خدا قرآن را مهیمن بر کتب انبیای پیشین قرار داده است. هیمنه، به معنی سیطره و نفوذ علمی است.
قرآن خطاب به پیامبر خاتم می‌‌فرماید: «وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ [مائده/48] و اين كتاب [قرآن‏] را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق مى‏‌كند، و حافظ و نگاهبان آن‌هاست؛» یعنی قرآن از تحریف و دگرگونی آن‌ها جلوگیری می‌‌کند؛ به گونه‌‌ای که موارد تحریف‌‌ شده آن‌ها را، پس از عرضه بر قرآن کریم، به خوبی می‌‌توان تشخیص داد.
کتاب آسمانی هر پیامبری تجلّی شخصیت همان پیامبر است، پس کمال علمی و شخصیت معنوی پیامبر خاتم در قرآن ظهور می‌‌کند. بنابراین چون هیمنه، سیطره و فضیلت قرآن بر کتاب‌های انبیای سلف ثابت شد، سیطره و فضیلت رسول خاتم بر دیگر انبیا نیز ثابت می‌‌شود.
- پیامبر(صلی الله علیه و آله) اولین مسلمان. خدای سبحان به پیامبرش فرمود: «وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ‏ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمين‏ [انعام /163] همتايى براى او نيست؛ و به همين مأمور شده‌‏ام؛ و من نخستين مسلمانم!» جمله‏" وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ- و من نخستين مسلمانم " دلالت دارد بر اينكه مقصود از" اول"، اوليت به حسب درجه است نه اوليت به حسب زمان، زيرا قبل از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نيز مسلمانانى بودند، به شهادت حكايتى كه قرآن كريم از قول نوح نموده كه گفت: «وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ [یونس/72] و من مأمورم كه از مسلمين [تسليم شدگان در برابر فرمان خدا] باشم‏». پس علت اینکه خدای سبحان تنها به پیامبر اسلام فرمود که بگو «من مأمورم که نخستین مسلمان باشم»، این است که هیچ‌‌کس در رتبه وجودی او قرار ندارد.

پی‌نوشت:
[1]. آلبانی، التوسل انواعه و احکامه ص 166، چاپ: المکتب الاسلامی
[2]. فارس نیوز شماره : 13921026000162