پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وقتی برای یکی از  مخالفین شیعه دلیلی (پیامبر اکرم: علی و شیعیانش در قيامت رستگارانند) بر رستگاری شیعیان آوردم، او گفت که سند این روایت ضعیف است. در پاسخ به این مخالف ذکر چند نکته لازم است:

نکته اول: این روایت در چندین کتاب از اهل سنت وارد شده است. سیوطی این روایت را با اسناد متفاوتی و عباراتی شبیه به هم آورده است: «وَأخرج ابْن عَسَاكِر عَن جَابر بن عبد الله  قَالَ كُنَّا عِنْد النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم فَأقبل عَليّ فَقَالَ النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم: وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ إِن هَذَا وشيعته لَهُم الفائزون يَوْم الْقِيَامَة. [1] اين علي و شيعيانش، نجات يافتگان در روز قيامت هستند.» شوکانی و ... هم این حدیث را در کتب خود آورده‌اند.[2] خلاصه حدود 42 روايت با همين مضمون از نبی مکرم (صلی الله عليه و آله و سلم) با سندهای متعدد نقل شده است.

نكته دوم: ابن تيميه در کتاب الصارم المسلول، اين روايت را بدون اينکه نقد کند، از امير المؤمنين روايت كرده است که می‌­‌فرماید: «قال لي النبي: يا علي انت وشيعتك في الجنة.[3] رسول خدا (صلي الله عليه وآله) به من فرمود: علي جان تو! و شيعيانت در بهشت هستيد». ضمن این‌که این حدیث در کتاب تفسیر طبری هم وارد شده است.[4] و طبق گفته ابن تیمیه، تفسیر طبری و ابن ابی حاتم از تفاسیری است که روایات نقل شده در آن‌ها، در تفسیر قرآن قابل اعتماد هستند.[5] و دلیل آخر بر صحت سند این روایت، کلامی از ابن تیمیه و چند تن از بزرگان اهل سنت است که می‌گویند: «اگر روايات متعدد و زیاد شد، همديگر را تقويت می‌کنند و روايت صحيح می‌شود گرچه ناقلين همگی فجار و فساق باشند.»[6] و گفتیم که این حدیث با منابع و اسناد متفاوتی از رسول اکرم نقل شده است.

نتیجه: طبق نوشتار بالا حدیث فوق صحیح السند است و این حدیث خود دلیلی بر برتری امام علی و شیعیان می‌باشد.

پی‌نوشت:

[1]. سیوطی، الدرالمنثور، ج8، ص589، الناشر: دار الفكر، بيروت
[2]. شوکانی، فتح القدير، ج5، ص582، الناشر: دار ابن كثير، دار الكلم الطيب، دمشق، بيروت، الطبعة: الأولى، 1414 هـ
[3]. ابن تیمیه، الصارم المسلول على شاتم الرسول، ج 3 ص 1095، دار النشر: دار ابن حزم، بيروت، 1417، الطبعة: الأولى، تحقيق: محمد عبد الله عمر الحلواني، محمد كبير أحمد شودري
[4]. طبری، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج‏30، ص: 171، ناشر: دار المعرفه‏، بيروت‏، 1412 ه.ق‏،
[5]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، ج 7، ص 179، دار النشر: مؤسسة قرطبة، 1406 ، الطبعة الأولى، تحقيق : د. محمد رشاد سالم
[6]. ابن تیمیه، كتب ورسائل وفتاوى شيخ الإسلام، ج ۱۸ ص ۲۶. دار النشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة الثانية، تحقيق عبدالرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي
بدر الدين محمود بن أحمد العيني، عمدة القاري شرح صحيح البخاري، ج ۲۵ ص ۱۵۹. دار النشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت.