بازگشت عبدالحمید به آغوش اصلاحطلبان
عبدالحمید که در دوره قبل ریاستجمهوری، خود را طرفدار اصولگرایان معرفی کرده بود، بار دیگر به سمت اصلاحطلبان متمایل شد، اما دیگر کسی او را به عنوان نماینده تمام اهلسنت نپذیرفته و هیچ نامزدی با او به رایزنی نپرداخته و وعدهای به او ندادهاند.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در سه سال اخیر، چند بار اقرار کرد که وی 24 سال حامی اصلاحطلبان در انتخابات مختلف بوده است. وی اصلاحطلبان را از انقلابیون و دلسوزان معرفی کرد که قصد داشتند سیستم را اصلاح کنند و گفت ما احساس کردیم، اصلاحات نیاز کشور است، به آنان رأی دادیم؛ اما اصلاحطلبان موفق نشدند.[1] او در انتخابات 1400، با شهید رئیسی دیدار نکرد و هیچ تصریحی به حمایت از ایشان نیز نداشت؛ در آن انتخابات، اهلسنت متوجه شد که نامزد اصلاحطلبان، رأی لازم را ندارد؛ بنابراین عبدالحمید موضعگیری نکرد و فرزندش توییتی در حمایت آیتالله رئیسی منتشر کرد؛ از همان سال اول، عبدالحمید بر طبل شکست اصولگرایان کوبید. عبدالحمید 24 سال حمایت خود از اصلاحطلبان، از آنها انتقاد نکرده بود و با اینکه آنان را موفق نمیدانست، به آنان فرصت داد که اگر برنامهای دارند اجرا کنند، بیش از یک سال به اصولگرایان فرصت نداد و از مهر 1401 هر هفته در مخالفت با دولت اسلامی سخنرانی کرد.
اکنون در آستانه انتخابات، دفتر عبدالحمید شایعه حمایت وی از یک نامزد خاص را تکذیب کرده[2] و به دنبال این هستند که سهم عبدالحمید را از انتخابات زنده کنند؛[3] اما هیچ کدام از نامزدهای انتخابات به صورت مستقیم با عبدالحمید دیداری نداشته و هیچ وعدهای (ازجمله انتخاب وزیر از اهلسنت و ...) به او نداده است.
نامزد اصلاحطلبان در انتخابات از همان روز تأیید صلاحیت، پیامی کلی منتشر کرد و برای جذب آراء اقوام و اقلیتها، با سیاهنمایی و ادعای تبعیض در دوران گذشته، وعده به بهبود اوضاع و حتی تبعیض مثبت به نفع توسعه مناطق کمتر برخوردار در سطح کشور داد؛ به طور کلی به ترک، کرد، بلوچ، زابلی، عرب، بختیاری، لر، ترکمن و قشقایی و هموطنان ارمنی، آشوری، زرتشتی، مندایی و کلیمی و دهها تیره ایرانی، وعده داد تمام بسترها و زمینهها را برای ترمیم جایگاه این اقوام، آن گونه که شایسته آن هستند، فراهم کند.[4]
عبدالحمید که تا چندی پیش (زمان نامنویسی نامزدان انتخابات ریاستجمهوری) گفته بود از دست اصلاحطلبان یا اصولگرایان کاری ساخته نیست،[5] اکنون که منتظر رایزنی نامزدان انتخابات است و کسی پیشقدم نشده است، با گمان اینکه در این دوره به اصلاحطلبان اقبال میشود، دوباره به سوی آنان متمایل شده است. او در سخنان خود با اشاره به پیام نامزد اصلاحطلبان و سخنان مشابهی که در مناظره دوم داشت، گفت: «دولت نیز باید همه تبارها و افکار را نمایندگی کند و هیئت دولت که محل مشورت و تصمیمگیری است باید همه طیفها را نمایندگی کند؛ زیرا بهترین و موفقترین دولت، آن است که کل کشور را نمایندگی کند و رضایت مردم نیز از چنین دولتی بیشتر خواهد بود. ... ایران متعلق به همه زنان و مردان و همه ادیان و مذاهب و اقوام و تفکرات است و دولتی در ایران جواب میدهد که فراگیر و از همه اقوام و مذاهب باشد و همه را نمایندگی کند».[6] این سخنان نشاندهنده چرخش دوباره به سمت اصلاحطلبان است، ولی هنوز به دلیل اینکه در نظرسنجیها پیروزی او دشوار بوده و قطعی نیست، تصریح نکرده است.
بنابراین مشخص میشود همان یک دوره هم که به ناچار با نماینده اصولگرایان مخالفت نکرده، از باب اقبال عمومی به شهید رئیسی بوده و اصلاً گرایشی به اصولگرایان نداشته و نخواهد داشت. تفاوت این دفعه با انتخابات دیگر این است که از سال 1380 تا چند سال قبل، به عبدالحمید به عنوان نماینده اهلسنت ایران نگاه شده و اصلاحطلبان با او به توافق میرسیدند، اما اکنون نامزد اصلاحطلبان و نمایندگانش، به استانهای کردستان و گلستان جهت جذب آراء اهلسنت رفتهاند و مرجعیت عبدالحمید را برای تمام اهلسنت ایران نپذیرفتهاند.
پینوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در ۱۳ بهمن ۱۴۰۲. عبدالحمید در سال ۱۴۰۰، شش ماه پس از رئیسجمهوری اصولگرایان گفته بود: «ما 24 سال با اصلاحطلبان همراهی کردیم. زمانی که اصلاحطلبی در اولین دوره ریاستجمهوری آقای خاتمی شروع شد؛ ... چون احساس کردیم ... تغییراتی ایجاد میشود؛ بنابراین ما با اصلاحطلبان بودیم، اما از برنامههای اصلاحطلبان ناراحت شدیم». سایت عصر ایران، «مولوی عبدالحمید: طالبان تغییر کردهاند/ خاتمی و روحانی نتوانستند برای ما کاری کنند/اصولگرایان گفتند یک دوره هم ما را آزمایش کنید»، ۱۶ شهریور ۱۴۰۰.
[2]. «هنوز عبدالحمید از کسی حمایت نکرده است»
[3]. «باج خواهی عبدالحمید در هر انتخابات»
[4]. خبر آنلاین، «حمایت تمام قد ... از اهل سنت، بلوچ، ترکمن، کرد»، ۲۳ خرداد ۱۴۰۳.
[5]. سخنان عبدالحمید در ۱۸ خرداد ۱۴۰۳. «ما در گذشته به هر کسی از اصلاحطلبان یا اصولگرایان رأی دادهایم، از آنها وعده گرفتهایم که تبعیضها، مشکلات ملی و مذهبی حل شود، اما بعد عزمی ندیدهایم و معلوم شد که از دستشان کاری ساخته نیست».
[6]. سخنان عبدالحمید در ۱ تیر ۱۴۰۳.
افزودن نظر جدید