اصلاح طلبان
عبدالحمید که در دوره قبل ریاستجمهوری، خود را طرفدار اصولگرایان معرفی کرده بود، بار دیگر به سمت اصلاحطلبان متمایل شد، اما دیگر کسی او را به عنوان نماینده تمام اهلسنت نپذیرفته و هیچ نامزدی با او به رایزنی نپرداخته و وعدهای به او ندادهاند.
دفتر عبدالحمید بیانیهای منتشر کرد و شایعه حمایت وی از نامزدی خاص را تکذیب کرد: «... عبدالحمید تاکنون در مورد هیچ کدام از کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری اظهارنظر نکردهاند» و از کاربران و عموم مردم خواست، اخبار و مطالب مربوط به عبدالحمید را، از سایت رسمی وی و شبکههای اجتماعی وابسته به او دنبال کنند.
عبدالحمید چند بار در سخنانش اعتراف کرده است که حدود 24 سال از کاندیدای جریان اصلاحطلب حمایت میکردند و آنان قولهایی به عبدالحمید دادند ولیکن آن وعدهها را محقق نکردند. او خاطرهای را تعریف میکند که در دیداری با آقای ظریف، او گفت ما 5 سفیر اهلسنت انتخاب میکنیم، شما لیست بدهید تا آن سفرا به کار گمارده شوند؛ اما پس از دادن لیست، گفت ما اجازه چنین کاری پیدا نکردیم و فقط 2 نفر را به مدت محدود در این سمت قرار دادند.
عبدالحمید اعتراف میکند که از مدافعین اصلاح طلبان بود و اقرار میکند آنها موفق نبودند؛ اکنون به رد صلاحیتشان خرده میگیرد و میگوید چرا حکومت اسلامی، عدهای از مسئولین را از قطار انقلاب پیاده میکند؛ باید گفت در حکومت اسلامی صدر اسلام نیز برخی مسئولین عزل شده و دیگری جایگزین او میشد؛ معنا ندارد که کسی که مسئول بوده، هرگز نبایست از مدیریت کنار گذاشته شود.
مردم باید مطالبهگر باشند. مطالبه کنید از جریانی که مدتهای زیادی در مملکت، دولت دستشان بوده باید پرسید که چه کردهاند؟ برخی از این افراد علاوه بر اینکه پاسخگو نیستند بلکه مدعی نیز هستند و هر روز با محکوم کردن دیگران سعی در تطهیر خود دارند.
دراویش گنابادی با شروع انتخابات سال 88، همراه و هم سو و بهصورت کاملاً هماهنگ با حزب نهضت آزادی، تمام قد از اصلاح طلبان و سران فتنه اعلام حمایت کردند. نورعلی تابنده در آن انتخابات در ازای دریافت مبلغی از مهدی کروبی از ایشان اعلام حمایت کرد و برای ایشان ستاد انتخاباتی مستقلی تشکیل شد. ایشان در انتخابات سال 92 نیز به صورت غیرعلنی از کاندید مورد حمایت جبهه اصلاح طلبان حمایت کردند.