پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سایت بهائی راستی در تاریخ 1401/1/15، مقاله‌ای با عنوان «منع معاشرت با بهائیان و دو حکم تاریخی» منتشر کرد که در واقع بازنویسی همان مقاله شش سال قبل خانم مریم دادگر با عنوان: «ناصرالدین‌شاه، سلطان عبدالعزيز، آیت‌الله خامنه‌ای و بهاییان» است. در این مقالات تلاش شده تا به بررسی تأثیر فرمان حاکمان شیعه و سنّی به قطع ارتباط با بهائیان در رفتار و زندگی شخصی بهائیان پرداخته شود.

خانم دادگر، فرمان حاکم سنّی عثمانی سلطان عبدالعزیز به طرد و تبعید بهائیان را تحت تأثیر اختلاف پیامبرنمای بهائیت با علمای شیعه و اخراج بهائیان از ایران عنوان می‌کند. در سایت بهائی، حکم مقام معظم رهبری هم در منع معاشرت با بهائیان را تیر خلاصی بر پیکره بهائیان ایران دانسته و می‌گوید: «آیت‌الله خامنه‌ای... در روز هشتم مرداد ١٣٩٢، یکصد و چهل سال بعد از فرمان سلطان عبدالعزيز، حکمی مشابه فرمان وی در مورد عدم معاشرت با بهائیت صادر کرد. آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر حکومت اسلامی ایران، در این فتوا به مسلمانان فرمان داد تا از هرگونه معاشرت با این فرقۀ ضالّۀ مضلّه، اجتناب کنند».[1]

اما در پاسخ به دلایل طرد بهائیان و منع معاشرت با آنان و تأثیر این رفتار بر زندگی بهائیان که توسط مریم دادگر بیان شد، می‌گوییم:

اول: سایت بهائی راستی، با دروغ و تحریف واقعیت‌های تاریخی، نقش پیامبرنمای بهائیت در رهبری شورشی‌های بابی، راه‌اندازی سه جنگ داخلی و ترور ناصرالدین‌شاه را نادیده می‌گیرد [2] و تنها دلیل طرد و تبعید را مخالفت علمای شیعه با بهاء معرفی می‌کند! البته طرد و تبعید بهاء از ایران، نه بخاطر دخالت علماء، بلکه با وساطت امپراطوری روس برای نجات جان بهاء بود [3] و طرد چندباره بهاء در عثمانی، بخاطر جنگ قدرت بین بهاء با برادرش بود.

دوم: در آیات متعددی از قرآن کریم (قرآنی که بهائیان هم الهی بودن آن را قبول دارند)، خدای تعالی از دوستی با کافران نهی می‌فرماید و آن را نشانه نفاق برمی‌شمارد.[4] پس صدور فتوا به قطع معاشرت با بهائیان، مختص به مقام معظم رهبری و یا مراجع عظام شیعه و اهل سنت نیست، بلکه حکم خدای تعالی در قرآن است.

سوم: خانم دادگر درحالی طرد و منع معاشرت با بهائیان را عامل تأثیر منفی بر زندگی بهائیان دانست که رهبران بهائیت هم فرمان‌های مشابه و بلکه بدتری در برخورد با غیربهائیان یا بهائیانی که طرد شده، صادر کرده‌اند. پیامبرنمای بهائیت فرمان به منع معاشرت با کفار داده است: «لا تُعاشروا مَعَ الَّذین هم کفروا بالله و آیاتِه ثُم اجتنبوا عَن مثلِ هؤلاء ؛[5] با کسانی که به خدا و آیاتش کافر شدند (غیربهائیان) معاشرت نکنید و از مثل آن‌ها دوری کنید». منطق مخالفینش را سَمّ مهلک دانسته است: «پس ای اهل رضوان من، خود را از سموم انفس خبیثه و اریاح عقیمه که معاشرت با مشرکین و غافلین است، حفظ نمائید».[6]

آری؛ مریم دادگر بدون بیان دلیلِ فرمان به طرد و منع معاشرت بهائیان، سعی دارد برای هم‌مسلک‌های خود مظلوم‌نمایی کند و در عین حال از فرمان رهبران بهائی به طرد و منع معاشرت با غیربهائیان یا بهائیان طرد شده، سخنی نمی‌گوید.

پی‌نوشت:
[1]. سایت راستی، مقاله: منع معاشرت با بهائیان و دو حکم تاریخی، نویسنده: مریم دادگر.
[2]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیا رفتار امیرکبیر با بابیان سختگیرانه بود؟/ نقد ادعای زیباکلام +تصویر
[3]. ر.ک: شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه: نصرالله مودت، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 125 بدیع، ج 2، ص 49.
[4]. قرآن کریم، سوره مبارکه نساء، آیات 139-138.
[5]. اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 8، ص 39.
[6]. همان.